Skip to main content

Tag: Indonesië

De gloeiende plaat van ellende

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

,,Wil jij een weekendverhaaltje schrijven?’’ vroeg Ton Lange een poosje geleden. Dat wil ik best! ,,Misschien kan het gaan over jouw bijdrage aan de nieuwe brochure?’’ (Ik heb onlangs de teksten voor deze brochure geredigeerd.) Tja…. Dat kan wel, maar dan moet ik wel eerst even goed nadenken. Waarom wil ik graag iets doen voor deze stichting? Er zijn er vele, waarom dan juist deze? Ik denk dat ik het weet.

Het kan niemand ontgaan dat er vreselijk veel leed is in de wereld. Mijn hart breekt steeds een klein stukje als ik lees over overstromingen, armoede, ziekte en noem maar op. We willen allemaal best iets doen voor mensen in nood, maar ja… We stoppen wat geld in een passerende collectebus en weten meteen dat onze bijdrage slechts een druppel op de gloeiende plaat van de ellende is. Als er een grote actie wordt gevoerd, compleet met tv-beelden en interviews, moet je wel van steen zijn wil je niet wat geld overmaken. Geeft ons dat voldoening? Ik denk het niet. Voor mij niet echt in elk geval.

Soms heb je het geluk iemand te ontmoeten die daadwerkelijk actie onderneemt. Ik ben daar elke keer opnieuw zeer van onder de indruk. Er bestaan mensen die hun tijd, energie, geld en passie inzetten voor een doel, dat absoluut onze steun verdient, maar waar we zelf alsmaar niet toe komen. We hebben het immers allemaal zo druk met werken, carrière maken, ons gezin, vakantie vieren, en nog veel meer dingen waardoor we onszelf een excuus verschaffen om het maar bij de euro in de collectebus te laten en verder niets te doen. Sommige mensen doen wèl wat en niet zo’n beetje ook! Zo’n Capelse weldoener is Ton Lange.

Ook ik ben druk met van alles. Toch zijn er zaken die ik kan doen; ik kan op mijn eigen manier bijdragen, een beetje helpen bij al dat werk dat de mensen van Tileng doen voor de bewoners van de desa’s. Ik schrijf, dat is mijn werk. Ik heb een tekstbureau. Toen Ton me vroeg mee te werken aan de brochure hoefde ik niet lang na te denken. Ik was eerlijk gezegd stiekem een beetje opgelucht. Ja! Dìt kan ik en dit geeft meer voldoening dan alleen die euro in een collectebus.

Ik ben me er terdege van bewust dat een tekst redigeren vreselijk in het niet valt bij al dat goede werk van de vrijwilligers van de Stichting Tileng. Het stelt eigenlijk niets voor. Toch ben ik er blij mee dat ik het mocht doen. Het gaat denk ik om het feit dat ik daadwerkelijk iets kon bijdragen om te helpen. Ieder kan doen wat in zijn of haar macht ligt. Ik kan schrijven en voor Tileng doe ik dat graag! 

Scholarships Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Zoals u misschien weet,  krijgt Stichting Tileng ook verzoeken uit Indonesië om schoolgeld te betalen voor leerlingen. Het zijn leerlingen die goed kunnen leren, maar die door geldgebrek zouden moeten stoppen. Het gaat ondertussen om acht leerlingen.

Een zestal donateurs heeft de stichting laten weten deze kinderen via de stichting  te ondersteunen. Een geweldig initiatief nietwaar?

De kinderen wonen allemaal in de desa Baturraden; het gaat om Agun Setiono, Dani Nurhidayat, Fendi Jumianto, Leni Nurhasanah, Ridlo Pandu Santosa, Syarif Santosa, Sukini en Susiani Martika Santosa.

De hoogte van de definitieve bijdrage zal nog in overleg met onze lokale vertegenwoordigers worden vastgesteld. Gezien de verslechterde economische situatie in Baturraden, verwachten wij dat de definitieve aanvragen dit jaar hoger zullen liggen dan vorig jaar. De Stichting Tileng zal deze verhogingen voor haar rekening nemen, zodat de bijdrage van de sponsors op € 115 per kind per jaar kan blijven staan.

Als u dit leest en denkt: “Hier wil ik ook wel een bijdrage aan leveren”, neemt u dan contact op met onze penningmeester Cees van der Jagt (vdjagt@tileng.nl). Help ook deze leerlingen. Verbeter de wereld en begin bij de jeugd.

Te koop aangeboden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is alweer een tijdje geleden, maar er is weer een nooit gebruikte iPAQ Pocket PC h2210 van hp aangeboden gekregen voor de verkoop.

Als u interesse hebt,  mail dan uw bod naar vdjagt@tileng.nl onder vermelding van bieding iPAQ Pocket PC.

De iPAQ Pocket gaat naar de hoogste bieder op maandag 27 augustus 2007 om 12.00 uur!

Ook hiermee wordt Stichting Tileng extra ondersteund. Zoals altijd gaat de opbrengst van deze iPAQ Pocket PC voor 100% naar de projecten in Indonesië.

Wat een telefoontje niet kan doen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Tegenwoordig ben ik in de luxe positie dat ik op vrijdag niet meer voor mijn baas hoef te werken. De vrijdag gebruik ik dan meestal om eigen projecten af te ronden. Soms, op vrijdagochtend, dan heb ik weer even contact met Indonesië. Imogiri, op Java, om precies te zijn. Het is er dan ongeveer drie uur in de middag. Soms gebeurt dit op verzoek van het bestuur, om weer even telefonisch de puntjes op de i te zetten.

Maar vaker nog gewoon even om te bellen en te vragen hoe het gaat. De band met Renata, onze vertegenwoordigster in Imogiri, is, al sinds de allereerste ontmoeting in 2001, goed en vertrouwd. Zelfs zo goed eigenlijk dat mijn vriendin en ik haar zijn gaan beschouwen als een zusje.

Gek genoeg, als je dan weer even contact hebt, sta je weer even stil bij alle mooie momenten die je daar tijdens een vakantie beleefd hebt. Maar eigenlijk wordt dat beeld nog steeds regelmatig verstoord. Verstoord door de verschrikkelijke beelden, die nog steeds op je netvlies staan, de beelden van de chaos, die mijn vader en ik daar vorig jaar aantroffen. Ja, het is waar, het is dit weekend al weer een jaar geleden, dat we samen naar Indonesië vertrokken. Samen, geregeld binnen een paar dagen, eigenlijk hals over de kop, naar Java, omdat er net een aardbeving is geweest in het werkgebied van de Stichting.

Vreemd, nog steeds is er die aankomst in het dorp. Iedere keer weer, bij het kleinste contact, vraag je je weer af of er nog een deel van het dorp opgebouwd is. Of de mensen weer goede huizen hebben om te wonen en te slapen. Kunnen de kinderen van de kleuterschool weer veilig naar school. De laatste keer dat ik geweest ben was afgelopen december. Toen zagen we nog steeds de nasleep, de ellende, die zo’n aardbeving te weeg brengt. Maar weet je wat dan het mooiste is? Dat je ziet dat de mensen leven, weer lachen en alles doen wat ze normaal gesproken ook doen. Okay, daarnaast moet het huis ook weer opgebouwd worden en krijgen de kinderen les onder een blauw tentzeil, omdat de school niet gebruikt mag worden.

De telefoon gaat over en je zusje neemt op. In eens weet je weer wat er het afgelopen jaar allemaal voor goeds gebeurd is. De kleuterschool is weer gerenoveerd en heropend. De kinderen kunnen weer veilig naar school. Ruim 45 gezinnen hebben op dit moment een (tijdelijk) huis, dankzij hulp van de stichting. De basisschool waar we ons voor in hebben gezet is bijna weer opgebouwd, twee andere kleuterscholen worden op dit moment ook hersteld. Dan kunnen de kinderen daar ook weer fijn naar school. Ze vertelt je dat ze nu mensen aan het helpen zijn met het afbouwen van hun huizen. En dat allemaal dankzij hulp van Stichting Tileng, helemaal vanaf de andere kant van de wereld. Mooi. Maar niet mogelijk als we aan die andere kant van de wereld niet beschikken over al die trouwe donateurs en die geweldige instellingen en bedrijven, die regelmatig geld storten op onze bankrekening. Ik heb er zin in om in november, ditmaal weer samen met mijn vriendin en vergezeld door een aantal vrienden, met eigen ogen te zien wat wilskracht en doorzettingsvermogen allemaal voor elkaar kunnen krijgen.

Ik ben er stil van. Wat een telefoontje niet kan doen…

Capelle.TV

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Capelle.TV is de kabelkrant van Capelle aan den IJssel en valt onder de verantwoordelijkheid van de Lokale Omroep Capelle.

Capelle.TV heeft gedurende een aantal weken een twee pagina grote advertentie van Stichting Tileng op de kabelkrant geplaatst. Hiermee heeft Capelle.TV de stichting gesteund en Stichting Tileng onder de aandacht gebracht van de kijkers. Deze kabelkrant is te vinden op kanaal 45 en frequentie 663,25.

De advertentie geeft in het kort de resultaten weer van de bouw van de (nood)woningen in het door de aardbeving van 27 mei 2006 zwaar getroffen Imogiri en uiteraard ook hoe men donateur kan worden van de stichting.

Een mooi initiatief van een andere stichting uit Capelle aan den IJssel, dat geheel gerund wordt door geweldige vrijwilligers.

“Doe Maar Indisch”

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Op 16 april jl. schreef ik het volgende aan familie, vrienden en bekenden:

“Het overkomt ons allemaal: één keer per jaar word je jarig. Het is niet anders en je maakt er wat van of je maakt je ervan af. Ook dit jaar gaat dat voor mij gebeuren. Op 16 mei a.s. Niks aan de hand, toch? Nou toch wel. Ik word dan namelijk 60 jaar. (hé? jij? 60 jaar? Kan niet! Je ziet er nog….). Maar echt waar!  In al mijn dubbele paspoorten staat: geb. 16 mei 1947, Bandoeng.

Zestig jaar, dan hoor je een feest te geven, muziek, dansen, drinken, hapjes, zoenen en heel veel cadeautjes. Maar dat ga ik niet doen. En daarom vraag ik jullie dringend:

‘KOM NIET NAAR MIJN VERJAARDAG!’

(maar help mij met iets anders)

Tileng, Indonesië.

Sinds 2005 ben ik ambassadeur voor de stichting Tileng. Dat is een Nederlandse organisatie die kennis en geld ter beschikking stelt aan prachtige projecten in de desa’s van Tileng. Dit een gebied zo groot als de provincie Utrecht in de omgeving van Yogyakarta, Midden Java. Met hulp van deze stichting werken de bewoners daar zelf aan de uitvoering van de ook door hun zelf gekozen projecten. Dit spreekt mij erg aan en als muzikant steun ik deze projecten dan ook graag. De Stichting Tileng is een kleine organisatie, waarvan alle inkomsten voor 100% naar de projecten gaan.

Echter: de prachtige resultaten van de afgelopen jaren werden vorig jaar wreed verstoord door de enorme aardbeving die dit gebied trof. Diverse voorzieningen die met hulp van Stichting Tileng tot stand waren gekomen zijn verwoest en dat geldt ook voor heel veel huizen.”

Het benefietconcert heeft plaatsgevonden in theater CONCORDIA in Enschede.

Zij deden er allemaal aan mee:

Ernst Jansz en ik zijn beiden van Indische afkomst en al jaren actief als muzikant en singer-songwriters. We hebben nog nooit eerder samen opgetreden, maar onze muzikale ontwikkeling komt aardig overeen: Ernst Jansz in zijn ‘folkperiode’ met CCC Inc. en de Slumberlandband. Ikzelf met de folkgroep Jakkes. Ook gingen we allebei  Nederlandstalige muziek maken. Ernst Jansz met DOE MAAR en ik met Quasimodo en Willem Wilmink. Beiden hebben we op latere leeftijd onze Indische herkomst ook muzikaal uitgedrukt in eigentijdse ‘Indische’ muziek. Ernst Jansz bracht 2 solo-cd’s uit (De Overkant, Molenbeekstraat) en ik 3 cd’s (Hier en Daar, Indisch Hart, Pukul Terus/Ga Door). Op deze 16e  mei traden we voor het eerst samen op (Ernst Jansz: zang, piano en gitaar, Wouter Muller: zang en gitaar).

Quasimodo is jarenlang de begeleidingsgroep van Willem Wilmink geweest. Met hem samen traden we op in diverse theaterprogramma’s. Daarna maakten we de kindervoorstelling ‘Verboden voor kinderen, liedjes van Willem Wilmink). Quasimodo bestaat uit: Bert Kuipers, Wouter Muller, Fred van de Ven, René Vrieler en Nick de Vos.

Aan de benefietvoorstelling werd ook medewerking verleend door Beppie Kamphuis (gitaar), René Merbis (gitaar), Eddie Kelly (percussie), duo I.C.O.N (Indo-rapact), Mirjam Smink en Esther Pierweijer (zang) en door een oogverblindende Balinese danseres.

Stichting Tileng heeft een korte presentatie gegeven van de ontwikkelingsprojecten in de Tileng-desa’s op Midden-Java.

Mijn verjaardag heb ik als aanleiding gebruikt om in plaats van veel geld uit te geven voor een mooi feest veel geld in te zamelen voor een mooi doel: de (wederop)bouw van projecten van Stichting Tileng.

En dat is denk ik goed gelukt.

Totaal heeft mijn verjaardag een bedrag ad € 3.058,09  opgebracht.

Te koop aangeboden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Stichting Tileng heeft van een van haar donateurs voor de verkoop deze nieuwe nooit gebruikte iPAQ Pocket PC h2210 van hp aangeboden gekregen voor de verkoop.

De opbrengst komt ten goede van een van de vele projecten van Stichting Tileng op Java in Indonesië.

Als u interesse hebt,  mail dan uw bod naar lange@tileng.nl onder vermelding van bieding iPAQ Pocket PC.

Minimale opbrengst moet toch EURO 150,00 zijn. De iPAQ Pocket gaat naar de hoogste bieder op zaterdag 31 maart 2007 om 12.00 uur!!

Dit is weer een nieuwe manier om Stichting Tileng extra te ondersteunen. Zoals u weet kent de stichting geen overheadkosten en dus ook de opbrengst van deze iPAQ Pocket PC gaat voor 100% naar de projecten in Indonesië.

 

AGREEMENT ON JOB ORDER

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Kortgeleden hebben we de getekende overeenkomsten (de zogenaamde “AGREEMENT ON JOB ORDER” )  teruggekregen van onze vertegenwoordigers in Indonesië. Jaarlijks staan we als bestuur even stil bij het functioneren van onze vertegenwoordigers. Zoals u weet zijn dat de heren mr. D.S. (Deskart) Jatmiko en T. (Tekad) Santosa in Baturraden en mevrouw I.R. (Renata) Jatmiko en de heer P. (Puri) Purwanto in Imogiri. De beide Jatmiko’s zijn geen familie van elkaar.

In een dergelijke overeenkomst wordt het volgende afgesproken:

  • ze vertegenwoordigen de Stichting Tileng in Indonesië en dragen het gedachtengoed van de stichting zonder restrictie uit;
  • ze voeren het management over de projecten:

–   ze plannen de projecten van de bewoners, inclusief een gedegen budget;

–  ze implementeren en begeleiden de uitvoering van de projecten samen met de bewoners;

–   ze monitoren, evalueren en rapporteren over de projecten, met een volledige financiële verantwoording;

  • het gehele jaar door wordt op gezette tijden een bezoek gebracht aan de men-sen en projecten en communiceren ze daarover met de stichting;
  • voor alle kosten ter plaatse, zoals bestede uren, transport, rapportages, mailing, communicatie, e.d. ontvangen zij een vergoeding van 5% van de totale goedgekeurde projectkosten.

Na ondertekening van de overeenkomsten wordt er weer een nieuwe werkperiode aangegaan. Zo is het voor beide kanten duidelijk wat er verwacht mag en waaraan voldaan dient te worden. Stichting Tileng wil niets aan het toeval overlaten. We wer-ken immers met geld dat geschonken is door onze donateurs en dat moet goed en transparant besteed worden.

 

Stichting “Bersama” ondersteunt Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Brochure 22-10- 2008 Buitenkant copyStichting “Bersama” ondersteunt Stichting Tileng reeds gedurende lange tijd. Zij doet dit omdat alle donaties volledig op de plaats komen waar de mensen het nodig hebben. Er wordt niet afgeroomd voor overhead/administratie e.d. dit in tegenstelling tot andere fondsen. De “Bersama-reizigers” worden, naar wens, ook rondgeleid op de desbetreffende projecten zodat zij een goed idee hebben wat er gedaan wordt met eventuele donaties; tevens krijgen zij een uitgebreide rondleiding in de kampong en desa zodat het contact met de bevolking optimaal is. Elke keer worden de reizigers ook uitgenodigd om thee of koffie te drinken bij de bevolking thuis. Daar direct contact met de bevolking ook één van onze doelstellingen is, is het fijn dat de samenwerking tussen beide stichtingen erg goed is.

Wij hopen dat veel reizigers gebruik maken van de contacten van de Stichting Tileng in Indonesië. Zo ontstaat er een goede mond op mond reclame voor de stichting.

Een glimlach van een kind dat een potlood of ballonnen krijgt is hartverwarmend.

Wij zijn blij dat wij mogen meehelpen aan een betere leefomgeving voor de mensen, in Tileng, Imogiri en Baturraden, de desa’s van Stichting Tileng.

Het gemak en het genoegen van de Stichting Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Op mijn reis door Java werd ik op een gegeven moment rondgeleid richting een waterval. De meeste Javanen zijn contactrijk, vriendelijk en nieuwsgierig. Mijn rondleider was ook nog buitengewoon charmant. Hij liet me onderweg zijn huis zien. Ook vertelde hij me veel over de natuur en het leven dat hij leidde. Een pracht excursie in een aangename sfeer. Op de terugweg vertelde hij hoe moeilijk het was om het onderwijs te betalen. En hij wilde graag een cursus Engels doen om zo in de toeristenindustrie aan de slag te gaan en weer verder te komen. 50 euro was genoeg. Het scheelde een haar of ik had het gegeven. Dat zou nog eens rechtstreekse hulp zijn en dat voelt voor mij goed. Voor mij is dat veel prettiger dan geven via grote organisaties en er maar op vertrouwen dat het met je geld wel goed komt.

Maar het verhaal klopte net niet helemaal. Hij sprak immers al zo goed Engels.

Daarom ben ik blij met Tileng. Kennis van de plaatselijke situatie, overzichtelijk, voor mensen die het nodig hebben, geen mooie verhalen, maar wel echt helpen, met de voeten in de praktijk staan. Wat mij betreft gaan ze nog even door.