Skip to main content

Tag: structurele hulp

Stichting Tileng als adviseur

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het komt regelmatig voor dat aan bestuursleden van de stichting advies gevraagd wordt bij het opstarten van een goede doelen instelling. Of, men vraagt raad bij het beter organiseren van een bestaande instelling.

Naast het bieden van hulp, zien wij dit ook als een vorm van netwerken. Zo krijgt de stichting nog meer bekendheid en sluit je een mogelijke samenwerking met anderen in de toekomst niet uit. Een ieder heeft zo zijn of haar eigen specialiteit waarmee je elkaar kunt versterken. Zo sta je samen sterk zonder daarmee je eigen identiteit op te geven.

Mensen luisteren graag naar het verhaal  van ‘hoe is het nu zo gekomen’, ‘wat is de weg waar langs we zijn gegaan’ en ‘wat zijn dan uiteindelijk de resultaten’. De resultaten in het werkgebied van de stichting welteverstaan, in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

De stichting heeft een talent dat bedoeld is voor anderen. Een ander woord daarvoor is gave. De gave om te geven.
Die gave willen wij ook graag delen met u. Daarvoor vragen wij de kostprijs. Immers geven wij bestedingsgarantie af aan onze donateurs en sponsoren. Zo kunnen we geven wat anderen nodig hebben, zowel hier als op Java.

Stichting Tileng heeft nagenoeg geen overheadkosten. Zoals elke organisatie heeft de stichting te maken met de jaarbijdrage voor de Kamer van Koophandel en de kosten van de bankrekeningen. Verder zijn er absoluut geen overheadkosten. De bestuursleden en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven nemen deze kosten voor hun rekening. Stichting Tileng zet ook voor het werven van donateurs geen kostbaar bureau in. Alle donaties en schenkingen aan de stichting gaan dientengevolge voor circa 99% naar de projecten in Indonesië!

Denkt u dat wij u van dienst kunnen zijn, laat het ons weten via info@tileng.nl.

,Alles op de fiets’

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Toen ik hoorde dat de dichter Kopland was overleden moest ik gelijk denken aan zijn bundel ‘Alles op de fiets’. Zijn fietsen staat voor beweging, verandering. Symbolisch voor het feit dat de dingen voorbij trekken, zoals de omgeving aan de fietser. Een beeldspraak voor het leven.

verhaal 07-09-2012 aIn Indonesië kun je ‘Alles op de fiets’  heel letterlijk nemen. Daar doen ze werkelijk alles, maar dan ook alles, op de fiets.  Het is het vervoermiddel bij uitstek voor  landbouwproducten, veestapel en zelfs familie.
Indonesië kent ook exotische – aan de fiets gerelateerde – vervoermiddelen, onder andere de fietstaxi of betjak en ojek. Dat laatste is een motorfiets waarmee de eigenaar zich verhuurt als taxi. Je hoeft maar te zeggen waar je heen wilt, je klimt achterop en je wordt naar je plaats van bestemming gebracht.
Dat geldt ook voor de becak. Je kunt een becak aanhouden op elk deel van de dag of midden in de nacht en, met enig geluk, zelfs midden in een zware tropische onweersbui. De becak is alleen economisch op korte afstanden van niet meer dan vijf kilometer. Ze vervoeren niet alleen mensen, maar op verzoek transporteren ze ook materialen.

Wie geen geld heeft voor een eigen vervoermiddel is dus aangewezen op mensen die zich met hun voertuig, fiets, ojek en becak, verhuren.

Verhaal 07-09-2012 bSteun onze inkomsten genererende projecten zodat de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden na een tijd zelf een vervoermiddel kunnen kopen.

De fietsen, becak en ojek zijn dan voor de toeristen bij wie een hoger verhuurbedrag in rekening kan worden gebracht.

 

 

 

Verhaal 07-09-2012 c

 

 

 

Betrokken, bevlogen en bewust

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Als vormgever ben ik sinds de start nauw betrokken bij Stichting Tileng.

De reden is niet zo ingewikkeld; zoals sommige van u al wel weten is de voorzitter en oprichter mijn vader. Het lag dus voor de hand dat ik bij de oprichting van de stichting zorg zou dragen voor de huisstijl. Inmiddels is dit alweer 12,5 jaar geleden.

Bijna zeven jaar gelden besloot ik naast mijn dienstverband aan de slag te gaan als parttime ondernemer. ’s Avonds op de bank zitten en televisie kijken is niet echt wat voor mij, in ieder geval niet elke avond. Mooie dingen maken, dat is wat mij inspireert.

Sinds juli van dit jaar ben ik zzp-er. Mijn eigen studio, dat is de droom die ik nu najaag. Maar, rustig aan, ik heb geen haast. Ik heb me wel een ding voorgenomen: zolang ik werk – in dienst van een baas of voor mezelf – zal ik altijd iets doen voor mensen om me heen.

Bewust betrokken ondernemen. Niet alleen maar bezig zijn met het behalen van winst, maar ook oog hebben voor degenen die het minder hebben. Om die reden werk ik kosteloos voor Stichting Tileng (net als alle andere bestuursleden en vrijwilligers) en draag ik graag een steentje bij als er weer eens ergens voor betaald moet  worden en het vanwege de bestedingsgarantie niet uit de kas van de stichting betaald kan worden. Daarnaast probeer ik ook altijd het beste uit mij netwerk te halen en andere partijen te betrekken in het betrokken ondernemen.  Wees dus niet verrast als ik in de toekomst eens een beroep op je doe: ik doe het voor het goede doel!

Bij ons in Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Onlangs had ik contact met Tekad Santosa – Santos in het dagelijkse leven – general manager van de stichting. Santos woont in Baturraden en werkt samen met Deskart Sotyo Djatmiko – Iko in het dagelijks leven – een ander lid van ons team in Indonesië. Zij troffen de voorbereidingen voor de komst van onze ambassadeur Wouter Muller met het Colourful City Koor uit Nijmegen. Het koor maakte een tocht over het eiland Java met als eindbestemming Bali (zie ook hun website “Reis mee“). Hierbij een korte verslaglegging van de reis die het koor maakte.

Het koor kwam vanuit Bandung na een prachtige busreis van 10 uur aan in Baturraden.

Het koor ging ’s avonds naar het Baturraden Adventure Foresten ontving daar een warm welkom, met kampvuur en muziek. Na het heerlijke Indische eten werd er nog gedanst en gezongen. Iedereen heeft van die avond genoten.

Het Baturraden Adventure Forest moet niet onbekend zijn bij u. Daar schreef ik eerder over.
Een aantal jonge mensen heeft het Baturraden Adventure Forest opgezet. Zij zijn en worden geadviseerd door het Management van Stichting Tileng in Indonesië.
Het bos ligt aan de voet van de berg Slamet en heeft een oppervlakte van 50 ha. Er was dus ruimte genoeg voor het koor en de activiteiten die avond.

De volgende dag kon men erop uit in de prachtige omgeving van Baturraden waar een heerlijke temperatuur heerst.
Kijk ook voor de foto’s op de site “Reis mee“.

’s Avonds gaf het koor een optreden in de kampong Kemutug Lor van Baturraden, in de door de stichting gebouwde lagere school Kemutug Lor. Op dit moment zitten er 243 kinderen op school. Wie wil er niet voor Indonesische begrippen op zo’n mooie school zitten?

De hele kampong was uitgelopen! Het koor kreeg ook hier een warm onthaal. Alles was goed geregeld door Iko en Santos, die in deze kampong woont. Tafels en stoelen waren mooi aangekleed, een groot podium was gebouwd en Santos zijn vrouw Suci had voor een heerlijk buffet verzorgd.

Eerst waren er optredens van de bewoners uit de kampong met zang en dans en daarna een groots optreden van Wouter en het koor. Het was een gezellig en ongedwongen optreden met medewerking van alle aanwezige kinderen, die de Indonesische liedjes uit volle borst meezongen. Ook zongen de kinderen met het koor in het Nederlands “Een, twee, drie, vier hoedje van papier” zie ook de videobeelden “Wandeling en optreden“.

Wouter Muller schreef het volgende over zijn tweede bezoek aan Baturraden.

“Optreden als muzikant in Baturraden is op zichzelf al een belevenis, maar ik voelde me daar tegelijk ook de ambassadeur van stichting Tileng. Dan is het een extra voorrecht om er te zijn en weer te zien hoe de bevolking hard werkt aan de eigen ontwikkeling en investeert in onderwijs, in kinderen: de toekomst van Indonesië .

Wil je ook investeren in de toekomst van Indonesië ? Ga dan naar www.tileng.nl, verdiep je in de steun die Tileng biedt aan desabewoners die zichzelf vooruit helpen. En help mee!”

Van Santos en Wouter heb ik begrepen dat het bezoek van het Colourful City Koor aan Baturraden als geslaagd mag worden beschouwd.

Ik wil afsluiten u te vragen het advies van Wouter op te volgen! Wij heten u graag van harte welkom.

De nieuwe secretaris stelt zich voor!

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Toen Ton Lange mij vroeg of ik secretaris zou willen worden van Stichting Tileng, hoefde ik niet lang na te denken. Op voordracht van Ton heeft na een gesprek het bestuur positief besloten en ben ik als secretaris toegetreden tot het bestuur van de stichting.
Van onze voorzitter had ik immers al vaker enthousiaste verhalen over de stichting gehoord en de uitgangspunten van de stichting spreken me erg aan. Zo blijft er bij Stichting Tileng geen geld aan de spreekwoordelijke strijkstok hangen, maar komt 99% van het geld terecht bij de mensen die het geld nodig hebben. Bij de mensen voor wie onze donateurs geld geven dus. Ook het feit dat Stichting Tileng niet zomaar geld weggeeft, maar samen met de lokale bevolking een duidelijke visie heeft op hoe het geld besteed moet worden, is één van de vele redenen waarom ik me graag inzet als secretaris.

Maar wie ben ik dan? Mijn naam is Jonathan Smit. Ik ben geboren in 1991 te Rotterdam en studeer nu Communicatie-en informatiewetenschappen aan de Universiteit Utrecht. Ik woon in Capelle aan den IJssel en ben daar met veel plezier gemeenteraadslid. Daarnaast ben ik lid van de programmaraad van RTV Rijnmond. Verder ben ik lid van Het Rotterdamsch Studentengezelschap (RSG), een studentenvereniging in Rotterdam.
Ik hoop dat ik de ervaringen die ik opdoe tijdens mijn studie en tijdens mijn werk als raadslid kan inzetten voor Stichting Tileng om de leef- en woonsituatie van de desa’s Tileng, Imogiri, en Baturraden te verbeteren. Dit kan echter niet zonder uw hulp als donateur.

Bram, bedankt!

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Gisteren kon u op onze site het stukje “Partir, c’est mourir un peu” van onze secretaris Bram van der Weele lezen, waarin hij zijn afscheid aankondigt. U begrijpt dat wij daar ook nog wel iets over kwijt willen.

Ruim 12 jaar geleden groeide de gedachte bij Ton Lange dat er iets moest gebeuren ter verbetering van hetgeen hij had aangetroffen bij een bezoek aan Java, en dan met name Tileng. Gezien onze familiebanden, en het feit dat ik zelf ook al eens in Indonesië had kunnen rondkijken, heeft hij mij toen benaderd en samen hebben wij besloten daar via een stichting vorm aan te geven.

Dat betekende echter dat we, teneinde een compleet dagelijks bestuur te kunnen presenteren, een derde oprichter nodig hadden. Wij moesten dus op zoek naar iemand die bereid zou zijn veel tijd, een beetje geld en een hoop energie en enthousiasme te steken in een nieuwe organisatie, zonder basiskapitaal en zonder trackrecord. Wie zou nou zoiets doen? Bram, dus.

Aangezien Bram van meet af aan geloofde in de doelstellingen, en met name ook de werkwijze, die ons met de nieuwe stichting voorstonden was er weinig overredingskracht nodig om Bram aan boord te krijgen. En dat is nu dus meer dan 12 jaar geleden. Al die tijd heeft Bram als secretaris zijn aanzienlijke steentje bijgedragen aan de opzet, de groei en de successen van Stichting Tileng. Daar komt dus nu een einde aan. Hoewel wij het niet leuk vinden afscheid te moeten nemen, hebben wij uiteraard alle begrip voor zijn besluit.

Wij zullen zonder Bram verder moeten en dus ook voor opvolging moeten zorgen. Sinds de oprichting is Stichting Tileng echter in alle opzichten gegroeid, zodat het benaderen van kandidaten een heel andere insteek heeft dan in 2000. Ook daar is Bram overigens mede voor verantwoordelijk.

Wij gaan er dan ook vanuit dat wij u hier zeer snel verder over kunnen berichten.

Rest mij alleen nog om van harte de titel van dit stukje te herhalen. Mede namens Ton, Eveline, Ellen, Remco, Frank, Wouter, Santos, Iko, Suci, Tri, Astin, Puri, Sugeng, Renata, Jatmiko en alle bewoners van Tileng, Imogiri en Baturraden:

 

Bram, bedankt!

ANBI in het nieuws

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Er verschijnen de laatste tijd diverse berichten in het nieuws omtrent de zogenaamde ANBI-regeling. Het is daarom goed om een en ander weer eens op een rijtje te zetten.

Wat is een ANBI?

ANBI betekent Algemeen Nut Beogende Instelling.

Een ANBI is een instelling die het algemeen belang dient, zoals bijvoorbeeld kerkelijke, levensbeschouwelijke, charitatieve, culturele, en wetenschappelijke instellingen. Organisaties die door de belastingdienst zijn erkend als ANBI zijn volledig vrijgesteld van schenkbelasting en erfbelasting. Die erkenning is ook voor u belangrijk. U kunt voor de inkomstenbelasting alleen aftrek krijgen voor giften aan een ANBI.

Stichting Tileng is een ANBI

Stichting Tileng is erkend als ANBI. De recente berichtgeving (over een mogelijk andere toepassing van de regeling, mogelijke aanvullende eisen en een frequentere en strengere controle) veranderen daar niets aan. Stichting Tileng voldoet ruimschoots aan alle eisen (zowel de huidige eisen, als de gesuggereerde aanvullende eisen). Stichting Tileng is dus een ANBI en blijft dat voorlopig ook.

Wat betekent dat voor u?

Voor de donateurs van Stichting Tileng heeft dat de volgende consequenties:

  • Stichting Tileng betaalt geen schenkbelasting over ontvangen donaties. Al uw giften gaan dus echt naar de desa’s.
  • Stichting Tileng betaalt geen erfbelasting over ontvangen legaten. U kunt Stichting Tileng dus in uw testament opnemen, zonder dat een (groot) percentage wordt afgeroomd.
  • U kunt giften aan Stichting Tileng aftrekken voor de inkomstenbelasting. Hierbij geldt dan wel een niet aftrekbare drempel (voor alle opgevoerde giften gezamenlijk).
  • U kunt notarieel vastgelegde periodieke giften (minimaal 5 jaar) volledig aftrekken voor de inkomstenbelasting (dus zonder drempel).

Over bovenstaande kunt u alle informatie verkrijgen bij de belastingdienst of bij een notaris, maar natuurlijk ook bij de penningmeester van Stichting Tileng (vdjagt@tileng.nl).

Oppas-opa

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is woensdagmorgen, een woensdag waarop mijn vrouw Wil en ik onze beide kleindochters Lieke (20 maanden) en Esmée (17 maanden) op visite krijgen. Het is immers onze oppas dag; één dag per week.

In de desa’s moeten de opa’s en oma’s elke dag oppassen. Enerzijds omdat de ouders elke dag moeten werken voor de dagelijkse kost en anderzijds omdat voor de kinderen geen plaats is op de kinderopvang of op de kleuterschool. Die zijn immers overvol. Zoals de kleuterschool Pelita Hati waar ik eerder over schreef. Uw weet nog wel de kinderen krijgen les in de gang, een verre van ideale situatie.

Het is van belang om nog een keer stil te staan bij onze projectportefeuille. Daarin staan nog veel projecten die de mensen uit desa’s graag zouden willen realiseren. Daar hebben we de financiële hulp van anderen voor nodig. U kunt als donateur of sponsor Stichting Tileng helpen door een bedrag over te maken op bankrekening 1237.98.965 t.n.v. Stichting Tileng in Berkel en Rodenrijs.

Als u bankiert via internet bij ABN Amro, ING, Rabobank of de SNS Bank, dan kunt u ook rechtstreeks doneren via iDeal. Vul hiervoor het formulier in en klik op de Doneren button onderaan deze pagina.

Wij houden u via berichten op de website op de hoogte van de voortgang van de projecten.

Hebt u nog vragen? Laat het ons weten via info@tileng.nl . Wij informeren u graag.

,Magazine ‘Buffelen voor Tileng’

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Een jarige stichting, dat moet gevierd worden. 12,5 jaar actief in de desa’s van Baturraden, Tileng en Imogiri kan tenslotte niet ongemerkt voorbij gaan.

Als bestuur dachten we na over een cadeau voor de stichting en kwamen we al gauw op het volgende idee: een magazine. Een magazine dat leuk en informatief is, ons verhaal vertelt en onze naamsbekendheid vergroot en ook nog – als het even kan – geld voor de stichting oplevert. Met die doelen in het achterhoofd was ook de naam gauw gevonden: ‘Buffelen voor Tileng’. Op verschillende manieren toepasselijk.

We bedachten een manier om het magazine te bekostigen (natuurlijk geheel zonder steun van de reguliere donaties) en kwamen op het idee om advertentieruimte te verkopen. Een waar succes! Inmiddels is de benodigde advertentieruimte verkocht en zijn we hard aan het schrijven en ontwerpen geslagen.

In het magazine komen onder meer interviews met onze ambassadeur van het eerste uur Wouter Muller, onze onvolprezen ‘aanschuiftafeldame’ Sonja van der Lely en andere trouwe donateurs. Verder vindt u er de mooiste foto’s uit de desa’s en de beste weekendverhaaltjes. En natuurlijk is er ook aandacht voor het verhaal van de oprichter en voorzitter van de stichting: Ton Lange. Tot slot zullen ook andere bestuursleden een woordje tot de lezer en de jarige stichting richten!

We verwachten u het magazine in september te kunnen presenteren. Voor het symbolische bedrag van € 12,50 zal het dan verkocht worden.

We houden u op de hoogte!

Met een hartelijke groet van de jarige.

De wandeling in ……………….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voor een wandeling en een goed gesprek gaan we naar buiten, ook al is het wel wat guur in het Recreatieschap Hitlandbos. Een heel verschil met het weer in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java, want daarover wil ik het een keer met je hebben zei een inwoner van Capelle aan den IJssel tegen mij. Hij nam al lopend een soort interview af, wat ik met u wil delen ook al herkent u onderdelen daarvan.

Wat heb jij met Tileng? Heel veel, in 1997 gingen mijn vrouw en ik voor het eerst op bezoek bij ons pleegkind in Manggung, een woongemeenschap in de desa Tileng. Ik sliep op de grond en mijn vrouw mocht in een bed slapen, samen met het pleegkind en haar moeder. De volgende dag keken we rond in de desa en spraken met bewoners. Ze hadden grote behoefte aan stenen woningen. Ik heb toen met de mensen van het dorp het volgende afgesproken: Jullie maken plannen en sturen die aan mij op, dan zal ik zorgen dat er geld komt om de plannen uit te voeren. Zo zijn er drie nieuwe woningen gebouwd en zeven gerenoveerd.

Na verloop van tijd hebben we Stichting Tileng opgericht, waarvan ik voorzitter werd en Bram van der Weele secretaris en Cees van der Jagt de penningmeester. Waarom voel je je zo betrokken bij Tileng? Ik kan het niet verkroppen dat zij onder die omstandigheden moeten leven. Ik vind dat ik er alles aan moet doen om hun woon- en leefsituatie te verbeteren. Wat doet de stichting nu precies? De bewoners van de desa Tileng en inmiddels Imogiri en Baturraden maken zelf een plan voor een bepaald project. Dat werken ze uit met hulp van ons management in Indonesië. Daarna sturen ze het op aan het bestuur in Nederland dat het plan beoordeelt. Als het is goedgekeurd, laat het bestuur het management en via hen de bewoners weten wanneer en in hoeveel fasen ze het geld voor het project kunnen verwachten en wanneer ze moeten rapporteren over de voortgang van het project. Ik ga zelf zoveel als kan naar Indonesië en dan besteed ik één week van mijn vakantie daar in Indonesië aan het bezoeken van de projecten.

Zo zijn er al scholen gebouwd, hebben we projecten ter verbetering van het onderwijs en nu zijn we bezig met de ‘Buffelbank(koeien)bank’  in de desa Tileng. Bij het koeienproject krijgt een familie een koe in bruikleen. Als de koe een kalf krijgt mag de familie dat houden, de koe gaat door naar een volgende familie. Hoe komen jullie aan geld? We hebben donateurs, veel eenmalige schenkers en ook een paar grote sponsors. Praktisch elke eurocent wordt aan de projecten besteed. Alleen voor de inschrijving bij de Kamer van Koophandel en bankkosten moeten we betalen.

Dus als ik het zelf mag samenvatten, zei de inwoner: Stichting Tileng steunt een aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië, met de desa Tileng als speerpunt, met als doel het verbeteren van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. Klopt helemaal, zei ik. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

Het was hem nog helderder geworden en hij zei zijn kennis te willen delen met anderen. Ik hoop dat u dat ook gaat doen na het lezen van de wekelijkse berichten over de stichting.