Skip to main content

Tag: dagelijkse levensonderhoud

Onverwacht werkbezoek

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Op 27 april jl. ben ik als (onbezoldigd) voorzitter op (eigen kosten) reis gegaan voor een niet aangekondigd werkbezoek aan het management, projecten en desa’s op Java Indonesië.

image

Die zondag vertrok ik met Garuda Indonesia van Amsterdam naar Jakarta en op 28 april van daaruit doorgereisd naar Yogyakarta. Op woensdag 30 april heb ik in Yogyakarta om 10:00 uur de Efisiensi bus gepakt naar Purwokerto om vandaar uit naar Baturraden Kemutug Lor af te reizen. Immers in Kemutug Lor woont de Generaal Manager van Stichting Tileng Indonesia en houdt de stichting kantoor.

Als internet beschikbaar is zal ik jullie tijdens het werkbezoek af en toe op de hoogte houden.

Bij terugkomst zal ik in ieder geval verslag doen van mijn werkbezoek via website en social media zoals jullie gewend zijn.

 

GRATIS sponsoren

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Vanaf nu is het voor iedereen die Stichting Tileng een warm hart toedraagt mogelijk om Stichting Tileng GRATIS te sponsoren.

Ga wanneer u iets online wilt kopen eerst naar https://www.tileng.nl

Op de website staat een banner van SponsorKliks. Door op deze banner te klikken verschijnt een overzicht van tientallen webwinkels, waaronder Bol.com, Wehkamp Zalando enz.. Elke aankoop bij een van deze bedrijven levert Stichting Tileng een commissie op terwijl u zelf dezelfde prijs betaalt, het kost u dus niets extra!

Doe hetzelfde als u uit eten gaat of een pizza wilt laten bezorgen. Via Stichting Tileng kunt u terecht bij 4500 restaurants waarbij elke bestelling of reservering geld oplevert.

Zo is sponsoren niet alleen heel gemakkelijk maar nog lekker ook!

Wanneer u de pagina van SponsorKliks opneemt onder de Favorieten in uw Browser (en de directe links naar uw webwinkels daaruit verwijdert), dan krijgt Stichting Tileng voortaan automatisch commissie over al uw aankopen.

Alvast bedankt.

Stichting Tileng steunt de mensen uit de desa’s, steunt u Stichting Tileng?

 

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Jos Rozemuller

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Jos Rozemuller (1986), woon in Krimpen aan de Lek en werk als online marketeer bij Van den Assem Schoenen in Capelle aan den IJssel.

Mijn passie is alles wat met online te maken heeft. Het optimaliseren van websites, advies geven, of het uitvoerende werk, zoals beheer van online marketingcampagnes.

Wat is mijn functie bij de stichting?

Binnen Stichting Tileng ben ik adviseur online marketing. Dit houdt in dat ik advies geef over het optimaal gebruik van de mogelijkheden om online de doelgroep van Stichting Tileng te benaderen. Dit alles uiteraard binnen de visie van Stichting Tileng, de bestedingsgarantie op 99% houden.

Alle advertenties online kosten Stichting Tileng dus geen geld.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Goede doelen met een bestedingsgarantie van 99% zijn zeldzaam. Ik ben dus trots om voor zo’n stichting actief te zijn.

Daarnaast kan ik mijn passie voor online marketing binnen de stichting uitvoeren. Wat is er nou mooier om vrijwilligerswerk te doen door je hobby uit te voeren?

Ik doe de volgende oproep!

Een bestedingsgarantie van 99% is natuurlijk erg mooi, maar als projecten niet goed in de gaten gehouden worden weet je alsnog niet wat er nou precies met alle donaties gebeurt. Het bestuur van Stichting Tileng is daarom ook nauw betrokken bij de uitvoering van de projecten, zodat er geen geld verspild wordt, en de lokale bevolking optimaal profiteert van uw gift. Doneer dus vandaag nog!

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Remco Lange

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Remco Lange (1974), woon en werkt in Rotterdam. Sinds februari 2006 eigenaar van ontwerp studio Carnero Mediadesign (www.carnero.nl).

Wat is mijn functie bij de stichting?

De vraag wat mijn functie is binnen Stichting Tileng vind ik persoonlijk iets te abstract. Zelf zou ik het liever willen hebben over de bijdrage die ik lever aan dit mooie initiatief. Het zal niemand ontgaan dat ik de zelfde achternaam draag als de voorzitter, Ton Lange, inderdaad mijn vader. Toen Ton in 2000 vertelde dat hij een stichting op ging richten met als doelstelling het verbeteren van de leef- en woonsituatie in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden, heb ik direct geroepen dat ik het dan wel leuk zou vinden om de huisstijl vorm te geven. Sinds die tijd ben ik verantwoordelijk voor de vormgeving van alle uitingen van de stichting. Of het hier nu gaat om een foldertje, een naamkaartje of een complete website. Dit alles doe ik natuurlijk geheel belangeloos. Maar bovenal met trots. Zeker om dat we nu haast 14 jaar verder zijn en we met recht kunnen zeggen dat we hele mooie dingen meegemaakt hebben, schitterende projecten opgeleverd hebben, maar ook de minder leuke dingen als de aardbeving in Imogiri, 2006, hebben een diepe indruk achtergelaten. Sinds dat jaar ben ik ook adviseur van de stichting en neem ik plaats aan de vergadertafel.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Als adviseur van de stichting heb ik ook mijn favoriete projecten, de buffelbank bijvoorbeeld. Ik vind dat een mooi voorbeeld, hoe je op een eenvoudige manier welvaart kan brengen in een gebied waar dat hard nodig is. Na enkele jaren zie je dat het werkt en dat de gemeenschap middelen heeft om een aantal dingen zelf te gaan financieren.  Maar het leukste vind ik misschien nog wel het scholarship programma. Ik denk dat komt omdat ik er van overtuigd ben dat iemand die een goede opleiding heeft genoten kan bereiken wat hij wil. Jongeren kunnen dankzij het scholarship programma een goede opleiding genieten.  Inmiddels run ik mijn eigen studio, Carnero Mediadesign, heb het mooiste beroep van de wereld omdat ik de hele dag mooie dingen mag maken.

Ik doe de volgende oproep!

Stichting Tileng kan op de steun van mijn studio blijven rekenen, ik hoop dat dit ook geldt voor de steun van uw zijde. De stichting verdiend het, de mensen daar helemaal.

Volgende week het verhaal van onze andere vrijwilliger en adviseur van de stichting.

 

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Ellen Mierop

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Ellen Mierop (1955), woon in Den Haag en werk parttime als administratief medewerker bij een bedrijf voor tuinaanleg en -onderhoud.

Wat is mijn functie bij de stichting?

Ik ben (onbezoldigd) bestuurslid van de stichting. Ik onderhoud de contacten met de Indische gemeenschap en organiseer de benefiet Kumpulans voor de stichting. En, net zoals iedereen die bij Stichting Tileng betrokken is, ben ook ik belast met fundraising.  Indien nodig sta ik de secretaris bij in zijn werkzaamheden en maak op gezette tijden een weekendverhaal.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Ik word gewoon blij als ik zie wat er, dankzij de donateurs van Stichting Tileng, allemaal al is bereikt. Maar we zijn er nog niet en daarom ga ik nog door mét en vóór Stichting Tileng.

Ik doe de volgende oproep!

Zonder uw steun kunnen wij niet. Van elke euro die u ons doneert komt minimaal 99 eurocent bij onze projecten in Indonesië terecht. Stichting Tileng steunt een drietal desa’s in Indonesië. Steunt u Stichting Tileng?


Volgende week het verhaal van onze eerste vrijwilliger en adviseur van de stichting.

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Cees van der Jagt

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Cees van der Jagt (1959). Ik woon in Berkel en Rodenrijs en ben al meer dan 20 jaar werkzaam als Financieel Manager voor een groep ondernemingen, gespecialiseerd in het op de markt brengen van innovatie, na bijna 16 jaar actief te zijn geweest in de accountancy.

Mijn grote passie is reizen en dan met name naar Azië. Ik ben daar geweest in Thailand, Maleisië, Singapore, China, Hong Kong, Macau, Japan en uiteraard, en met veel plezier, in Indonesië. Dat laatste heeft zeker een grote rol gespeeld bij mijn toetreding tot de rijen van Stichting Tileng.

Wat is mijn functie bij de stichting?

Ik ben de penningmeester van Stichting Tileng. Dat houdt automatisch in dat ik verantwoordelijk ben voor het beheer van de centjes en voor de verslaggeving daarover naar mijn medebestuursleden en vooral ook naar buiten. Transparantie is belangrijk, dus kom maar op met die vragen!

Naast mijn taken als penningmeester, en uiteraard ook naast het broodnodige werk voor fundraising, heb ik echter nog een hele mooie taak. Ik ben binnen de stichting verantwoordelijk voor de communicatie met onze vertegenwoordigers in Indonesië. Dat betekent direct contact met de basis en uit eerste hand horen, en proberen aan te voelen, wat er leeft onder ‘onze mensen’ op Java.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Motivatie is nooit een issue. Uiteraard zijn er de klassieke redenen om actief  te zijn bij het ondersteunen van de – wellicht minderbedeelde – medemens. Maar als je de projecten hebt bezocht, en zelf hebt kunnen zien wat het effect daarvan is op de gemeenschap, dan heb je geen redenen meer nodig. Dan is doorgaan vanzelfsprekend.

En als je daar de kinderen hebt zien spelen, lachen, leren en genieten in hun nieuwe school, in hun mooie uniform, met luid klinkende muziekinstrumenten en gesteund door een studiebeurs (allemaal gerealiseerd door Stichting Tileng), dan kan niemand je toch meer tegenhouden?

Ik doe de volgende oproep!

Neem eens de tijd om door onze website te bladeren, kijk naar de projecten, naar onze manier van werken en naar de verhalen uit Indonesië. Ik weet zeker dat het Tileng virus u dan ook te pakken krijgt.


Volgende week het verhaal van een van de andere bestuursleden van de stichting.

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Ton Lange

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Ton Lange (1947), woont in Capelle aan den IJssel, ben met pensioen en raadslid in de gemeente Capelle aan den IJssel.

Wat is mijn functie bij de stichting?

Ik ben (onbezoldigd) voorzitter van de stichting en geef de dagelijkse leiding aan het bestuur. In mijn portefeuille ben ik in principe ook belast met fundraising. Dat neemt niet weg dat iedereen die bij bij Stichting Tileng betrokken is worden geacht daaraan mee te werken.

Ik doe ook het dagelijkse beheer (niet technisch) van de website en de social media voor de stichting en schrijf veel van de zogenaamde weekendverhalen, zit in de eindredactie en coördineer de plaatsing daarvan. Het redigeren van de te gebruiken one liners behoort ook tot mijn taak. Zoals ik al eerder schreef staat de helft van mijn gehele dagelijkse leven in dienst van de stichting. En de andere helft in dienst van Capelle aan den IJssel.

Veel tijd wordt door mij ook gestoken in het bezoeken van mogelijke sponsors als onderdeel van de fundraising.

Ook vertegenwoordig ik de stichting bij bijzondere bijeenkomsten en radioprogramma’s.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Wat mij ook blijvend inspireert zijn de dankbare berichten van de mensen in Indonesië. De geweldige resultaten die we daar, als Stichting Tileng (dankzij Nederlandse donaties), bereiken door de inzet en doorzettingsvermogen van de mensen zelf in de desa’s op Java.

Ik doe de volgende oproep!

Blijf of ga de stichting helpen de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden te helpen. Steun Stichting Tileng. Al uw donaties komen echt op zijn plek – en dus in Indonesië – terecht.

 

Volgende week het verhaal van de secretaris van de stichting.

 

Naar een hoger niveau

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

We zitten alweer in februari 2014. Dit jaar wil ik de goede relatie met onze donateurs naar een hoger niveau tillen. Als zij daarvoor tenminste openstaan. En daarnaast uiteraard eventuele nieuwe donateurs/sponsors en geïnteresseerden daarin meenemen.

Ook in 2013 hebben we, met hulp van anderen, op allerlei manieren geprobeerd de stichting en haar werk onder de aandacht te brengen van Nederland en daar buiten. Public Relations werk, dat vooral plaatsvond via de eigen website en de diverse social media. De berichten en de zogenaamde weekendverhalen worden gewaardeerd en door velen nooit overgeslagen.

Ik moet echter constateren dat het rendement van het vele Public Relationswerk niet  altijd is wat ervan gehoopt wordt. Dit laat onverlet dat de stichting natuurlijk bijzonder verheugd is met de  nieuwe donateurs die zich het afgelopen jaar hebben aangemeld.

Ik weet ook dat we met veel charitatieve instellingen, inclusief de hele grote, in de zelfde vijver zitten te vissen om mensen te interesseren voor ons werk, hopend dat dat donaties gaat opleveren.

Wat bedoel ik nu met naar een hoger niveau tillen? 

Ik zou zo graag willen dat donateurs, sponsors of geïnteresseerden een project adopteren en als vrijwilliger er voor gaan zorgen dat er voldoende geld binnenkomt om zo’n project te kunnen gaan starten. Immers, we gaan niet eerder met een project van start, voordat het geld tot op de laatste cent aanwezig is. 

Voor inzicht in de ‘Projectportefeuille’ kan je met deze link naar de desbetreffende pagina op de website. Het mogen duidelijk zijn dat ook doorlopende projecten (voor een deel) geadopteerd kunnen worden.

Alle projecten in de ‘Projectportefeuille’ zijn door de lokale bevolking ingediend en individueel beoordeeld, waarbij de volgende criteria gehanteerd zijn:

  • Voldoet het project aan de doelstellingen van Stichting Tileng?
  • Is er voldoende draagkracht onder de bevolking?
  • Is het budget van het project realistisch?
  • Zijn er geen overbodige uitgaven opgenomen?
  • Is het Management Team in Indonesië volledig bij met rapporteren, incl. financiële verantwoording, over lopende en gereedgekomen projecten?
  • Zijn er voldoende middelen beschikbaar?

Slechts als aan al deze voorwaarden wordt voldaan, kunnen aanvragen worden gehonoreerd. En voor die laatste voorwaarde vraag ik nu jullie hulp.

Wil je een project adopteren en heb je een idee hoe dat aan te pakken? Laat het ons weten via ons contactformulier op de website of via info@tileng.nl.

Help ons de goede relatie op een hoger niveau brengen en neem de uitdaging aan.

 

(Foto: kleuterschool TK Ploso. Dit project dient ter vervanging en verbetering van een bestaande kleuterschool in dusun (woongemeenschap) Ploso, onderdeel van de desa Tileng. Benodigd bedrag: € 5.500)

Ton & Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voor mij persoonlijk is de desa Tileng in Indonesië de ver van mijn bed show. Ik ben er nooit geweest en verwacht ook niet dat het daar in de nabije toekomst van komt. In mijn vakanties kom ik de laatste jaren niet verder dan Ouddorp en als ik heel gek doe het ‘verre’ Vlieland. Sommigen snappen daar helemaal niets van. Een daarvan is Ton Lange. Samen met Wil, zijn echtgenote, kijkt hij  nu al weer uit naar hun jaarlijkse vakantie naar het stukje Indonesië waar zij sinds 1997 het grote verschil hebben gemaakt voor de inwoners. Natuurlijk hebben zij dat gedaan met uw hulp, uw steun en veel, heel veel donaties. Ton ken ik als betrokken lokale politicus in ‘mijn’ Capelle aan den IJssel. Zijn betrouwbaarheid en recht-door-zee mentaliteit maken hem tot vertrouwenspersoon van vele Capellenaren.

Dat zelfde vertrouwen hebben de inwoners van de 16 woongemeenschappen in de desa Tileng en de andere desa’s Imogiri en Baturraden in Ton en zijn stichting. Niet zo vreemd als je op rij zet wat de stichting sinds de oprichting allemaal heeft bereikt. Er zijn huizen, bad- en wasinrichtingen, kleuter en (nood)basisscholen gebouwd, salarissen van vele leraren aangevuld, studiebeurzen uitgegeven, schoolboeken, laptops en computers aangeschaft voor lagere scholen, er is medische hulp geboden, een buffelbank opgericht en meer dan 200 sapi’s gekocht en verdeeld onder de bevolking.

Volgens mij hebben de bewoners van de desa’s zoiets van ‘Sinterklaas bestaat ook bij ons’. Ik heb foto’s gezien van inheemse bruiloften waarop Ton en Wil eregasten waren en met een soort Koninklijke waardigheid als een soort ‘Willem & Maxima ‘ werden ontvangen. Schitterend om vanaf zo’n grote afstand met zo’n enorm cultuurverschil gewoon door gebruik van gezond verstand, brede belangstelling en een groot sociaal hart, door een taal te kunnen spreken die over- en aankomt bij de lokale bevolking van de desa’s, zoveel te kunnen bereiken voor vooral de kinderen daar. Zo simpel kan het (vrij vertaald)  zijn om zo’n groot verschil te maken voor degenen die zo weinig hebben en door de hulp uit ons kleine Nederland weer een toekomst krijgen!

 

Tidak ber malas malasan (niet luieren)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is weer een zondagmorgen met veel regen. Op Facebook lees je dan veel berichten over het houden van een pyjamadag. Mensen die schrijven dat zulk weer ze de gelegenheid geeft om lekker te luieren na een drukke werkweek. Gelijk hebben ze, zou je zo zeggen. Maar dat geld niet voor een ieder.

Als je als voornaamste taak “fundraising” (fondsen werven) hebt, dan ben je daar 24 uur per dag mee bezig. Ja, 24 uur per dag moet je alert zijn om direct te kunnen reageren op wat voorbij komt, als je denk dat daar mogelijk een donatie of sponsoring te halen is. Alles neerleggen waar je mee bezig bent en direct aan de slag gaan. Mailen of een brief schrijven, met als bijlage de “one pager” van de stichting.

Je hoop dan dat die persoon of instantie zal reageren. Ik vraag dan ook altijd om een reactie, wat deze dan ook zou mogen zijn. Je weet dan waar je aan toe bent en je blijft je niet afvragen of je actie resultaat zal hebben. Het is duidelijk dat je met dit soort werk met teleurstellingen  om moet kunnen gaan. Je weet ook dat je met vele in de zelfde “vijver” zit te vissen. Er zijn veel charitatieve instellingen als Stichting Tileng, die goed werk verrichten en ook geld nodig hebben om hun doelen te bereiken.

Dus het zal duidelijk zijn; voor mij op zondag tidak malas malas (niet luieren).

Maar denk niet dat dit gelezen moet worden als een klaagverhaaltje. Ik doe niets liever dan bezig zijn voor Stichting Tileng, ofwel de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java in Indonesië. 

Wat mij ook blijvend inspireert zijn de dankbare berichten van de mensen ter plekke. De geweldige resultaten die we daar, als Stichting Tileng (dankzij Nederlandse donaties), bereiken via de inzet en het doorzettingsvermogen van de mensen in de desa’s.

 

(Foto: Carnero Mediadesign, puinruimen in Imogiri na aardbeving in 2006. Tidak malas malas)