Skip to main content

Tag: structurele hulp

De zandgravers

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Als je in de buurt van Baturraden rondtrekt kom je in contact met veel mensen. Mensen die hard moeten werken voor hun dagelijkse levensonderhoud. Zo ook de zandgravers. Zij winnen uit de rivier het zwarte zand, dat gebruikt wordt voor alle bouwactiviteiten. Deze mannen staan hele dagen in de boot of zelfs in het water om het zand van de bodem te halen.

Het zand wordt met een baggerbeugel van de bodem gehaald en in de prauwen gestort. Als de prauw vol is, en nog maar net blijft drijven, varen ze naar een plek in de rivier waar het makkelijk met de hand vanuit de prauw in de vrachtauto geschept kan worden. Allemaal handwerk dus, voor een paar euro per dag.

Ja, u leest het goed, een hele dag graven in of rond de boot voor een paar euro per dag, om je gezin te kunnen onderhouden; geen fijn leven.

Dit is weer een kleine impressie van het leven in en rond de desa’s waar Stichting Tileng actief is. Het zal duidelijk zijn waarom we de mensen daar op Java helpen.

Bezoek aan Baturraden (deel 2)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ondanks dat ik in Nederland al meer dan 35 jaar als projectmanager bezig ben met het ontwikkelen en beheren van Vastgoed, word ik toch elke keer enthousiast als de vertegenwoordigers vertellen hoe ze de projecten aanpakken. De mensen uit de kampong die zelf werken aan de bouw van de school, het hergebruik van materialen, de ontwerpen van de schooltjes, overal wordt toch wel over nagedacht. Met veel enthousiasme vertellen de vertegenwoordigers van de stichting, het schoolbestuur en het onderwijzend personeel hierover. En de dankbaarheid richting de stichting straalt dan van hun gezichten af.

Daarna een bezoek aan een school TK Pertiwi Karang Salawi, waar wij in 2004 bij de openingen aanwezig mochten zijn.  Hier zie je wel dat het niet alleen bouwen is maar dat beheer en onderhoud een belangrijke rol zal gaan spelen in de gerealiseerde projecten. Het zeer intensive gebruik en de klimatologische omstandigheden laten hun sporen na.

Zo zien wij ook de school die de laatste jaren nieuw gebouwd is. De SD Negeri 1 Kemutug Lor. Hier zien we niet alleen een fantastisch mooie nieuwe school, maar mochten we ook nog een Engelse les meemaken in de hoogste klas. Het enthousiasme waarmee zowel het personeel als de kinderen dit doen is hartverwarmend.

Allemaal voorbeelden waar je ziet wat een geweldig werk de stichting doet in Baturraden.

Goed was het ook om te zien wat er nog te doen is. We hebben daar enkele scholen gezien die op de lijst staan en nog niet aan de beurt zijn. Hier zie je asbest daken die op instorten staan wegens het bijna doorgeroest zijn van de ijzeren draagconstructie en plafonds die naar beneden komen. Onverantwoorde situaties die in ons land niet denkbaar zijn, en allemaal hebben ze de glimlach op hun gezicht van hoop en vertrouwen dat de Stichting Tileng hen zal helpen. Als je dit ziet sta je weer met beide benen op de grond en weet je waarom je de stichting moet ondersteunen.

Voor ons zijn het onvergetelijke momenten. Wij hebben ter plaatse kunnen zien wat een goed werk er door Stichting Tileng wordt gedaan. Een prachtig resultaat in een land dat dit zo enorm hard nodig heeft.

Bezoek aan Baturraden (deel 1)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Tijdens onze vakantie in Indonesië hebben wij een bezoek gebracht aan Baturraden en hebben we met eigen ogen kunnen zien wat een geweldig werk Stichting Tileng hier doet.

Ook in 2004 hebben wij een bezoek gebracht aan Baturraden, waar wij destijds aanwezig waren bij de opening van een kleuterschool. Het was fantastisch om te zien wat er in die 5 jaar al bereikt is door de Stichting Tileng.

Wij geloven persoonlijk vooral in investeren in het onderwijs. Door onderwijs mogelijk te maken en de kwaliteit te verbeteren geef je de kinderen een kans voor de toekomst. Een juiste schoolopleiding zal de basis leggen voor een betere maatschappij en kansen voor de volgende generatie.

Meer dan de helft van de Indonesiërs moet rondkomen van minder dan twee dollar per dag. De overheid heeft de post onderwijs voor 2009 verhoogd tot 20% van de nationale begroting, maar er is nog zo enorm veel te doen. De uitrusting, de gebouwen en de materialen op vele scholen zijn in een erbarmelijk slechte toestand. Daarom is het zo enorm belangrijk dat instanties zoals de Stichting Tileng deze desa’s ondersteunen.

De plaatselijke vertegenwoordigers van de stichting, Tedak Santos en Deskart Djatmiko,  waren bereid ons een aantal projecten van de stichting te laten zien. Met ons bezoek kregen we een indruk wat er allemaal al gedaan is door de stichting maar ook wat er nog moet gebeuren.

Ons eerste bezoek was aan TK 2, een nieuwe kleuterschool met de mogelijkheid om daar later een verdieping op te bouwen.  Niet alleen kleuters maar zelfs voor de  peuters is er een lokaal aanwezig. Het was geweldig om te zien hoe in een mooie school met frisse kleuren de kinderen zo gelukkig zijn. Zingende kinderen, gelukkige onderwijzeressen, wat geeft dit een goed gevoel.

Wordt vervolgd!!

Hergebruik

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In Baturraden hebben we veel gebouwd en zijn we nog steeds veel aan het (her)bouwen. Het gaat met name om  kleuter- en lagere scholen. Bij deze sloop- en bouwactiviteiten komt vaak nog bruikbaar bouwmateriaal vrij.

Onze vertegenwoordigers in Baturraden spelen daar op in. In de diverse kampongs binnen Baturraden wonen namelijk arme mensen in “woningen”, die best een opknapbeurt kunnen gebruiken. Die mensen zijn daartoe evenwel niet zelf toe in staat.

Onze vertegenwoordigers Tekad Santos en Deskart Djatmiko hebben daar -samen met hun vrouwen Suci en Tri- het volgende op gevonden. Al het nog bruikbare bouwmateriaal,dat van de bouwwerken vandaan komt, wordt opgeslagen naast het huis van Tekad en Suci. Zij hebben hun moestuin ontmanteld en elders opnieuw ingericht. De voormalige moestuin doet nu dienst als opslagterrein en ligt pal naast het kantoortje van onze vertegenwoordigers in Baturraden. Met dit materiaal worden de huizen, die er het slechtst aan toe zijn, opgeknapt. Zo snijdt het mes aan twee kanten.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAMogelijk gaan we, als het woningbouwproject in Imogiri is afgerond, ook stenen huizen in Baturraden bouwen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het kwart miljoen voorbij

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik kan het mij nog herinneren als de dag van gisteren. De start van de Stichting Tileng in 2000, het moeizame begin van de fondsenwerving en het eerste project in 2001: de bouw van een kleuterschool in Tileng.

Dat eerste schooltje was klein en eenvoudig en kostte ongeveer 2.200 euro. Om de lokale organisatie te testen begonnen we met één project tegelijk  en moest dat project eerst volledig worden afgewerkt voor een volgende gestart kon worden. Het tweede project in 2002/03, een kleuterschool in Baturraden, kostte 3.800 euro. Dat betekende dat in de eerste 4 jaren van haar bestaan de Stichting Tileng in totaal 6.000 euro heeft besteed in Indonesië.

Maar dan gaat alles rollen en komt het in een stroomversnelling. De lokale organisatie gaat zich bewijzen en de fondsenwerving gaat sneller, omdat je tastbare resultaten kan laten zien. Er volgen dan ook onder andere meer scholen (zowel voor kleuters als iets oudere kinderen), koeien, studiebeurzen en onderwijzerssalarissen en (ongepland, maar zeer noodzakelijk) de herbouw van Imogiri na de aardbeving.

Inmiddels hebben we tientallen projecten afgewerkt en zijn we onder andere bezig met een tweetal lagere scholen en een kleuterschool in Baturraden, huizen in Imogiri en een landbouw- en veeteeltcoöperatie in Tileng.

Voor al die projecten bij elkaar hebben wij nu inmiddels meer dan een kwart miljoen euro effectief besteed in Indonesië. Een resultaat waar wij als kleine organisatie, uitsluitend steunend op vrijwilligers, ongelofelijk trots op zijn. Zeker als je bedenkt, dat er tot op heden minder dan 0,5% aan overheadkosten in Nederland zijn achtergebleven.

Ik kan nu uiteraard afsluiten met een voor de hand liggende kreet als ‘op naar het miljoen’, maar ons uiteindelijke doel is natuurlijk een situatie waar wij niet meer nodig zijn.

Scholarships

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Brief Syarif 2009Zoals u misschien weet,  krijgt Stichting Tileng ook verzoeken uit Indonesië om schoolgeld te betalen voor leerlingen. Het gaat om leerlingen die goed kunnen leren, maar die anders door geldgebrek van hun ouders zouden moeten stoppen. Om dat te voorkomen ondersteunt een aantal donateurs deze kinderen financieel.

Ondanks de ook in Indonesië verslechterde economische situatie zijn de kosten per kind in 2009 op hetzelfde niveau, namelijk ongeveer € 200. Wanneer iemand een leerling ook financieel wil ondersteunen, maar slechts een lager bedrag kan of wil betalen, zal Stichting Tileng het verschil voor haar rekening nemen. De stichting hanteert daarbij als minimum bijdrage een bedrag van € 115 per leerling per jaar.

De afgelopen weken hebben we een aantal rapportages ontvangen over de vorderingen en rapportcijfers van de betrokken leerlingen. Sommige leerlingen schrijven een persoonlijk briefje, zoals de brief van Syarif; de vertaling staat hieronder.

 

 

 

Sarif_Santosa alle“Meneer Ton, met ons gaat het goed en ik hoop dat ook voor u. Meneer Ton, ik ben overgegaan naar klas 8 van SMP N1 in Sukaraja, Banyumas. In het eerste semester van de 7e klas was ik op 7 na de beste leerling, in het tweede semester werd ik de op 6 na beste leerling.

Mijn school is favoriet bij veel mensen en daarom zitten er hier gemiddeld erg knappe kinderen op school.

Meneer Ton, het spaarboekje dat eerst op naam stond van meneer Iksan staat inmiddels op mijn naam met rekeningnummer 31101-01-011957-53-3 van de dorpsspaarbank van BRI in Baturraden.  Ik heb Rp 400.000 (€ 28,57) opgenomen voor het schoolreisje naar Jakarta. Het saldo is Rp. 241.800 (€ 17,27).

Meneer Ton, ik dank u hartelijk voor de hulp die ik heb gebruikt om studiespullen te kopen, zoals een tas, een fiets, schoenen, boeken. Deze hulp komt heel goed van pas. Ik zal de hulp van Stichting Tileng zo goed mogelijk gebruiken voor mijn studie. Ik hoop dat Stichting Tileng nog bereid is mij verder te helpen en dat uw goedheid God’s zegen heeft.

Tot zover mijn brief.

Hartelijke groet,

Syarif”

 

Als u ook een leerling financieel wilt ondersteunen, neemt u dan s.v.p. contact op met onze penningmeester Cees van der Jagt (vdjagt@tileng.nl).

Brief

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Kami mengucapkan “ Selamat Ulang Tahun”, 11 Mei 2009, semoga panjang umur dan sukses selalu, kami sangat berterima kasih atas bantuan renovasi sekolah yang telah diberikan oleh Tileng Belanda. Anak-anak SDN 2 Pamijen, masyarakat orang tua murid, komite sekolah, dan guru sangat senang.

Dari pihak desa sudah memberikan sebuah pohon Sengon untuk pembangunan SDN 2 Pamijen, begitu juga masyarakat berpartisipasi memberikan pohon bamboo. Renovasi akan dimulai pada hari kamis, 28 Mei 2009. Semoga bantuan dari Tileng lancar dan mendapatkan donator yang banyak.

Kepala Sekolah SDN 2 Pamijen,

Drs. Iksan

To Mr  Ton, in Nederland

We say ” Happy Birthday” 11 May 2009, longevity hopefully and always successful, we very compliment of aid school renovate which have been given by Tileng Nederland. Children of Pamijen 2 State Elementary School, society, student’s parent, school committee, teacher, very happy.

From village have given a Sengon tree for the development of Pamijen 2 State Elementary School, so society also have participated to contribute bamboo tree. Renovate will start on Thursday, 28 May 2009. Hopefully aid of fluent Tileng and get which many donator.

Headmaster Pamijen 2 State Elementary School,

Drs. Iksan

Voor mijnheer Ton, in Nederland,

Wij wensen u “Hartelijk Gefeliciteerd”, 11 mei 2009, nog vele jaren en veel succes. Wij zijn erg dankbaar voor de hulp bij de schoolrenovatie die wij via Tileng Nederland hebben gekregen. De kinderen van SDN 2 Pamijen, de bevolking en de ouders van de leerlingen, het schoolcomité en de onderwijzers zijn er heel blij mee.

De gemeente heeft ons een boom gegeven voor de bouw van de Openbare Basisschool 2 Pamijen en de bevolking doneert bamboe. De renovatie gaat donderdag 28 mei 2009 van start. Wij hopen dat de hulp van Tileng goed verloopt en dat er veel donateurs bij zullen komen.

Schoolhoofd Lagereschool 2 Pamijen,

Drs. Iksan

Taxibrommer berijder

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is zondagmiddag en ik zit in de tuin te mijmeren. In gedachten ben ik weer in Indonesië. De desa’s Tileng (Manggung), Imogiri en Baturraden laat ik de revue passeren, evenals de gezinnen van onze vertegenwoordigers daar. Als vanzelf moet ik denken aan de berijder van een brommertaxi in Baturraden. Jawel brommertaxi. Als je de berijders met hun brommer ziet staan bij de grote parkeerplaats in Baturraden moet je gelijk denken aan de taxistandplaatsen hier in Nederland. Netjes wachten op je buurt voor een ritje. Dat hebben ze in Baturraden mooi geregeld. Ze hebben een vereniging opgericht waar je lid van kunt worden voor Rp 300.000 (ca. € 18,-). Dan heb je een taxivergunning. Een heel groot bedrag voor deze mensen. Zo’n vergunning moeten zij dan in termijnen of aan het eind van de introductieperiode betalen. Om die vergunning te kunnen betalen moeten ze veel ritten rijden. Niet op tijd of onvoldoende betaald betekent vergunning kwijt.

Nu het verhaal. Ik zat voor het huis van onze vertegenwoordiger Tekad Santos. In de volksmond Santos. Er kwamen een man en een vrouw aan op een brommer. Zij wilden de vrouw van Santos spreken, Suci. Die heeft een eigen tokootje en fungeert op kleine schaal als een bank van lening. Zo’n kwartier na aankomst zag ik de man en de vrouw weer wegrijden. Echter de vrouw huilde op dat moment. Ik dacht:”wat zou er gebeurd kunnen zijn?” Dat werd mij snel duidelijk want ook Suci kwam met betraande ogen aanlopen. Ik vroeg aan haar wat er gebeurd was. Was het iets ernstig? Suci deed haar verhaal. De man is berijder van een brommertaxi en hij moest de andere dag Rp 300.000 betalen aan de vereniging voor zijn vergunning, omdat dan zijn proefperiode was afgelopen. Hij was echter ziek geweest en hij had dus geen cent verdiend. De  man en de vrouw kwamen aan Suci vragen of zij hen dat geld kon lenen, zodat hij in ieder geval zijn vergunning kon houden en hij weer aan de slag kon gaan. In het tokootje wordt veel op de pof verkocht, zoals dat vroeger ook hier bij de kruidenier gebeurde. Omdat Suci zelf geen geld had, kon zij het echtpaar niet helpen. Dat vond ze eigenlijk maar niets, want ze staat altijd klaar als er een beroep op haar wordt gedaan.

Voor mij ging het natuurlijk om een klein bedrag, maar je moet je inhouden om niet gelijk met geld klaar te staan om de zaak op te lossen. Als je niet uitkijkt, gaat dat als een lopend vuurtje door het dorp en komen er meer mensen in nood naar Suci.

Ik vroeg aan Suci of ik een voorstel mocht doen? Ja dat mocht. Ik had van haar begrepen dat ze de andere dag of de dag daarna wel geld zou kunnen hebben om de lening te verstrekken. Een van die dagen zou een klant zijn maandelijkse betaling komen doen. Ik zei tegen haar dat ik het bewuste bedrag wel wilde voorschieten, zodat zij de mensen kon helpen. Zodra de maandelijkse betaling bij Suci zou zijn binnengekomen, zou zij mij het voorschot terugbetalen. Zo gezegd, zo gedaan. Zij stapte bij een dorpsgenoot op de brommer om het geld direct naar de berijder van de brommertaxi te brengen. De zaak was opgelost en de man kon gewoon aan de slag blijven. Nog diezelfde middag kwam onverwachts de maandelijks betaling binnen. Suci gaf dan ook direct het geld aan mij terug.

Ik wilde u dit verhaal niet onthouden, omdat het om heel gewone en menselijke dingen gaat. Als je weer terug bent in Nederland vraag je je echt af waarom wij ons vaak zo druk om niks maken.

 

Kleuterschool TK 2 in Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De kleuterschool TK2 is een bijzonder project van de stichting. Toen het plaatselijke management van de stichting met een plan kwam voor de bouw van een kleuterschool met een verdieping, moesten we daar toch wel even langer bij stilstaan dan bij andere aanvragen. Op het terrein waar een lokaal gebouw stond moest een kleuterschool verrijzen voor maar liefst 90 kinderen. Na lang overleg heeft het bestuur besloten om de bouw te financieren. Het is wat duurder geworden dan tot nu toe gebruikelijk was, maar het is toch weer iets anders.

Het bijzondere van dit project is, dat er naast de kleuters ook een lokaal aanwezig is voor peuters in de leeftijd tot 4 jaar. Peutergroepen komen zelden voor in Indonesië en in Baturraden tot voor kort al helemaal niet.

Tijdens mijn verblijf afgelopen februari kon de begane grond nagenoeg in gebruik worden genomen. De rest van de bouw vordert gestaag. Op de begane grond wordt de buitenkant verder afgewerkt, terwijl men de voorbereidingen treft om met de verdieping te starten. Om u een beeld van de vorderingen van de bouw te geven kunt u op de website een video bekijken. Op de video is onder andere te zien hoe de leerkrachten, de begeleiders en de kinderen genieten van hun nieuwe onderkomen, dat toch weer een mooi resultaat is van de samenwerking van de bevolking tussen de Stichting Tileng en haar lokale vertegenwoordigers.

Reacties op dit bericht zijn van harte welkom via lange@tileng.nl. 

Anonieme gift

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voor een relatief kleine organisatie als Stichting Tileng duurt het vaak erg lang om voor grote en dus dure projecten de benodigde financiële middelen bij elkaar te krijgen. Vorige maand kregen wij van een instantie, die absoluut anoniem wil blijven, het fantastische bericht dat zij een royaal geldbedrag zullen doneren voor de bouw van een coöperatiegebouw in Manggung voor de “buffelbank” en voor de herbouw van twee lagere scholen in Baturraden, te weten SDN3 Pamijen 2 en SDN5 Karangsalam. Het totaal toegezegde bedrag is de tot nu toe grootste individuele gift in de geschiedenis van Stichting Tileng. Het Bestuur is de betrokken instantie daarvoor heel veel dank verschuldigd.

Deze royale gift betekent niet dat uw giften nu overbodig zijn geworden. Als u de projectportefeuille op de website bekijkt, zult u zien dat het werk van de Stichting Tileng er nog lang niet opzit. Uw giften zijn dan ook nog steeds van harte welkom.