(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)
OORSPRONKELIJK GEPLAATST OP 5 OKTOBER 2012 IN: WEEKENDVERHALEN
Het fenomeen aanschuiftafel – Norah & Hans Smook
Het fenomeen aanschuiftafel gezien in het kader van fundraising voor Stichting Tileng. Afgelopen zomer zijn wij te gast geweest bij Sonja en Boelo van der Lely. Zij organiseren zes keer per jaar de “Aanschuiftafel Bunga lili” (Bloem van de Lelie) bij hun thuis in Lopik.
Het doel is geld te genereren voor enkele projecten in drie desa’s in Indonesië. Deze projecten liggen in het Oostelijk en Westelijke deel van Java en die desa’s zijn Tileng, Imogiri en Baturraden.
Leuk was dat Ton Lange (onbezoldigd voorzitter) van Stichting Tileng deze avond ook aanwezig was om uitleg te geven waarmee Stichting Tileng bezig is.
Doelstelling is om de leef- en woonomstandigheden in de voornoemde desa’s te verbeteren.
De stichting is inmiddels meer dan twaalf jaar effectief bezig met een koeienproject, de bouw van schooltjes en huizen en het geven van studie- en lerarenbeurzen.
Het credo is en blijft duurzaamheid.
En verder de zelfredzaamheid van bewoners te vergroten en daarom formuleren de subsidieontvangers zelf de noodzaak en wenselijkheid van deze hulp.
De mensen die aanschuiven betalen een bepaald bedrag en de opbrengst komt voor 99 procent ten goede aan de diverse voornoemde projecten.
Het is voor ons de tweede keer dat we aanschoven aan tafel bij Sonja en Boelo. Elke keer nemen we vrienden mee, zodat we met ongeveer een twaalftal personen aan tafel zitten. Sonja heeft haar roots in Indonesië en ze kookt de sterren van de hemel.
Fantastische Indische gerechten brengt ze samen met vriendin Ank op tafel.
We troffen het die dag met het weer zodat we buiten op het terras van ons welkomstdrankje konden genieten.
Daar heb je dan ook tevens de mogelijkheid om op een informele wijze kennis te maken met de andere gasten.
Ik moet zeggen dat het zo leuk is dat je mensen ontmoet met een zelfde interesse en natuurlijk dezelfde smaak wat betreft de Indische keuken en natuurlijk oog hebben voor de op maat gesneden vorm van deze ontwikkelingshulp!
Sonja en Boelo hebben ook een fantastische tuin waar we aan een lange tafel onder het bladerdak van Moerbeienbomen van onze twee voorgerechten hebben genoten.
De hoofdmaaltijd werd binnen geserveerd en was zoals verwacht weer van een fantastische kwaliteit! Onder het eten werd wat afgelachen in een ontspannen sfeer en zo vloog de tijd om. Tegen middernacht werd afscheid genomen van onze disgenoten en van Sonja en Boelo.
Eerst moest natuurlijk afgerekend worden! Het fijne idee achter het hele verhaal is dat de opbrengst van deze avond voor 99 procent ten goede komt aan de doelen waarvoor we gemeenschappelijk bij elkaar waren gekomen.
Wij zelf zijn inmiddels donateur geworden met een vaste bijdrage per maand om dit goede doel dan ook in de tijd te blijven ondersteunen.
Ik vind het een zeer vertrouwd gevoel dat Stichting Tileng met alleen maar vrijwilligers werkt en dat de gelden voor 99 procent ten goede komen aan de doelen van de stichting! Met name de op maat gesneden hulp en op voordracht van de bewoners zelf spreekt ons zo aan.
We voelden ons wat schuldig bij het zien van de bergen afwas, maar we hoorden ook de afwasmachine zijn werk doen, dus dat gevoel werd direct wat minder moet ik zeggen!
Met een voldaan gevoel keerden we huiswaarts en waren blij dat we na een viertal kilometers de slingerende dijk in het donker konden verlaten.
Buiten in de polder kan het inderdaad behoorlijk donker zijn!
We kijken in ieder geval terug op een heel plezierige avond, en voor ons zeker weer een keer voor herhaling vatbaar.
Met nogmaals dank aan Sonja en Boelo voor de plezierige avond die we gehad hebben voor wat betreft de culinaire kwaliteit en vriendschap alsmede de bijdrage die we konden leveren voor het goede doel waarvoor de aanschuiftafel kookt!
