Skip to main content

Tag: Stichting Tileng

Cerita dari ……… / Het verhaal van ……..

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(In het Indonesisch en Nederlands)

Hallo, Yayasan (Stiching) Tileng yang saya cintai dan saya banggakan..saya dan rekan rekan guru taman kanak kanak pertiwi kemutug lor baturaden mengucapkan banyak terima kasih atas bantuan honor buat saya dan teman teman.

Saya dapat melanjutkan Sl pendidikan anak usia dini untuk menambah pengetahuan.

Dan sangat penting untuk mendidik anak ank usia dini.

Saya dan teman teman sangat senang honor dari tileng sangat bermaanfaat untuk kami.

Karena kami hanya terima honor 100.000 per bulan. Itupun kalau masih ada sisa.

Yayasan tileng sangat berjasa. Dan kami mohon honor itu dapat di tambah nominalnya.

Karena masyarakat d sekitar kami yang bersekolah belum mampu membayar iuran lebih. Rata-rata buruh. Menjadikan prihatin mereka hanya memberi sumbangan rp15.000 setiap bulan.

Honor dari tileng sangat membantu sekali untuk saya dan rekan-tekan guru. Dapaf di gunakan membeli sepatu..baju seragam.

Saya dan teman – teman dapat membeli keperluan mengajar dan mendidik anak anak bila honor dari stiching tileng di berikan kepada kami.

Terima kasih Stiching Tileng.

Salam untuk semua donatur Yayasan (Stiching) Tileng.

 

Cerita dari ……… / Het verhaal van …….. Uji Rujinah

(Vertaling Bari Muchtar)

Hallo Stichting Tileng, waarvan ik hou en waar ik trots op ben. Ik en de collega’s onderwijzers van kleuterschool Pertiwi Kemutung Lor, Baturraden, spreken onze dank uit voor het honorarium voor mij en mijn collega’s.

Op jonge leeftijd kon ik verder studeren tot het S1-diploma om meer kennis te vergaren.

Het is heel belangrijk dat de kinderen in hun jonge jaren onderwijs krijgen.

Ik en mijn vrienden (red.: collega’s) zijn heel blij met het honorarium van Tileng en dat is heel nuttig voor ons. Want wij krijgen alleen Rp.100.000 (red.: EUR 8,30) per maand als honorarium. En dat gebeurt alleen als er (red.: op school) wat overblijft.

Tileng bewijst een goede dienst. En wij verzoeken jullie ons meer honorarium te geven. Want mensen in onze omgeving kunnen geen extra schoolgeld betalen. De meeste mensen zijn arbeiders. Het is zorgelijk dat ze alleen Rp.15.000 (red.: EUR 1,25) per maand kunnen bijdragen.

Het honorarium van Stichting Tileng helpt mij en mijn collega’s heel veel. We kunnen daarmee schoenen en uniformen kopen.

Ik en mijn vrienden kunnen dan benodigdheden kopen waardoor we les en onderwijs aan de kinderen kunnen geven wanneer Stichting Tileng ons honorarium betaalt. Onze dank daarvoor, Stichting Tileng.

Heel veel dank.

Groetjes aan alle donateurs van Stichting Tileng.

 

Stichting Tileng: Uw steun is hard nodig. Wordt donateur!

 

Stichting Tileng en De strijkstok

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Nog steeds bestaat grote belangstelling voor de strijkstok (volkomen terecht) en hoeveel er wel niet aan blijft hangen.

Ook Stichting Tileng krijgt die vraag nog steeds regelmatig. Wij willen dus nogmaals benadrukken dat er bij ons niets aan de strijkstok blijft hangen. Sterker nog, er is geen strijkstok. Stichting Tileng geeft geen geld uit aan fundraising noch aan de eigen organisatie. Ook reizen naar de projecten in Indonesië worden volledig door het desbetreffende bestuurslid of de vrijwilliger zelf betaald. Iedereen die actief is voor Stichting Tileng doet dat geheel belangeloos en ook nog eens met veel plezier.

Stichting Tileng kan daarom de volgende bestedingsgarantie afgeven:

“Van alle donaties en sponsorgelden die Stichting Tileng ontvangt wordt meer dan 99% besteed aan projecten in Indonesië.”

Al uw donaties komen daarom echt op zijn plek – en dus in Indonesië – terecht. Vandaar onze 99% bestedingsgarantie.

Dit kan worden bereikt doordat alle betrokkenen hun activiteiten voor de stichting geheel belangeloos verrichten en doordat alle overige kosten door bestuursleden, vrijwilligers en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven voor hun rekening worden genomen. Ook kantoor- en vergaderruimte, inclusief faciliteiten, worden kosteloos ter beschikking gesteld.

Met andere woorden, wie Stichting Tileng financieel steunt, kan er op rekenen dat het geld rechtstreeks wordt besteed aan projecten van, voor en door de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Stichting Tileng steunt de mensen uit de desa’s, steunt u Stichting Tileng?

 

Zo welkom (Selamat Datang)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

het voorjaar begint bij mij voor het raam
je bloemen ontluiken ze dienen zich aan
als voorbode voor wat misschien nog komt
nu jouw lente is begonnen
en mijn winter verstomt

ik was op zoek maar niet naar jou
ik was op zoek naar iets in mij

de toekomst begint altijd onverwacht
en alles is anders dan ik eerst had gedacht
en het leven verloopt als toeval niet bestaat
nu jouw lente is begonnen
en ik mijn winter verlaat

ik was op zoek maar niet naar jou
ik was op zoek naar iets in mij
ik was op zoek naar Indië in mij
maar jij had een hart en jij had een oog
jij hebt een hart en een oog en een oor
voor het moederland in mij

‘k voel me zo welkom in je lijf en in je leden
zo welkom in je toekomst en verleden
zo welkom in je hart en in je handen
ik wil in heel je leven landen

zo welkom (selamat datang)

U bent zo welkom als donateur van “mijn” Stichting Tileng! Mag ik u verwelkomen?

 

Een prachtige vakantie op Java

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Marieke en Anje hebben afgelopen augustus een rondreis gemaakt door Java. Voordat zij aan deze trip begonnen, hebben zij eerst nog een aantal tips gevraagd aan Stichting Tileng. Uiteraard is toen aangegeven, dat zij ook Baturraden moesten aandoen en de projecten van Stichting Tileng op hun ’to do’ lijstje zetten. En ben je in Baturraden,  dan is er geen betere plek om te verblijven dan bij Santos Homestay. De Homestay van Succi en Tekad Santosa, onze vertegenwoordigers in Indonesië. En dat dat geen loze beloftes waren, bleek wel uit het enthousiaste schrijven wat wij van Anje en Marieke mochten ontvangen! Zij vielen ook nog eens extra met hun neus in de boter. Want tijdens hun verblijf bij Santos Homestay, trouwde de oudste zoon van Succi en Santos. En natuurlijk waren zij ook uitgenodigd om de bruiloft en de daarbij behorende ceremonies bij te wonen. Mede daardoor werd hun verblijf in Baturraden het hoogtepunt van hun reis. Zij voelden zich er helemaal bij horen, zo gastvrij zijn Succi en Santos. Tijdens deze bruiloft maakten zij ook kennis met de schoonzoon van Succi en Santos. En, toeval bestaat niet, hij en zijn familie kwamen uit het dorp waar Anje geboren was!

Niet alleen de bruiloft, maar ook Baturraden zelf en zijn prachtige omgeving en natuurlijk de bezoeken aan de projecten van Stichting Tileng waren zeker de moeite waard. Om met eigen ogen te kunnen zien wat Tileng allemaal al gerealiseerd heeft. Door de regen hebben zij niet alles kunnen zien, maar zij hebben toch 4 scholen kunnen bezoeken. Door het enthousiasme van Santos (en de leerkrachten en leerlingen) voelen Anje en Marieke zich nu ook verbonden met Baturraden en Stichting Tileng.

Heeft u ook plannen om naar Indonesië te gaan en wilt u ook met eigen ogen zien wat Stichting Tileng al gerealiseerd heeft, dankzij u, dankzij alle donateurs en sponsors? Schroom dan niet om contact met ons op te nemen!

Stichting Tileng zijn we met zijn allen, niet waar?

 

Onze ondersteuner doet verslag

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Stichting Bersama wil graag, via Stichting Tileng, verslag doen van haar ervaring tijdens een werkbezoek aan Indonesië. Weliswaar deze keer geen reis in het werkgebied van de stichting, maar wel met het bekende doel. Gebieden leren kennen en er voor zorgen dat de mensen het, ook in die gedeelten van Indonesië, economisch beter krijgen, door het aanzetten van toeristen om daar naar toe te gaan!

Een reis naar Aceh en het Leuser park Sumatra.

“Bersama” bestaat al plus minus 15 jaar en is onderhand ook al bekend bij het Indonesisch Departement van Toerisme in Indonesië. Het voordeel van deze bekendheid is dat Stichting Bersama regelmatig een uitnodiging krijgt om op hun kosten een kennismakingsreis te maken naar streken waar nog weinig toeristen komen. Er wordt wel van ons verwacht dat wij die streken en plaatsen promoten in Nederland en onder de aandacht brengen van potentiële reizigers.

Deze kennismakingsreizen hebben een vol programma. Bezichtigen van hotels, restaurants en toeristische plaatsen/attracties. Het zijn lange dagen. Zo’n dag ziet er als volgt uit: om 06.00 uur ontbijt en om 06.30 op stap. De lunch wordt tussendoor genuttigd of je wordt uitgenodigd voor een lunch bij een plaatselijke of regionale hoogwaardigheidsbekleder(s). Lunchen met begroetingen en vele lange speeches. Meestal zijn we dan, na een officieel diner, om plusminus 23.00 terug in het hotel.

Dan volgt aantekeningen uitwerken, thuisfront inlichten en dan naar bed. Geen medelijden hebben hè, ik doe het graag. Slapen doe ik wel in het vliegtuig naar huis.

Voor de laatste reis werden we uitgenodigd om naar Aceh te komen, waar een “Travel Fair” werd georganiseerd. Een grote hal vol met lokale organisaties die hun hotels, reizen, enzovoort aanprijzen. Van ons wordt dan verwacht dat wij alles nalopen en daarna de wederzijdse presentielijsten tekenen. Deze lijsten moeten dan na afloop worden ingeleverd zodat men een overzicht heeft van elkanders aanwezigheid.

We begonnen in Bandar Aceh voor de 3 daagse fair. Het vond plaats in een groot hotel waarop de begane grond de fair was opgesteld. Een drukte van belang. In de stands lagen natuurlijk de mooie folders mooi te zijn. Het is te vergelijken met de Vakantiebeurs in Nederland.

Aceh Bandar is erg mooi en ontzettend schoon. Je merkt dat het streng moslim gebied is. Verder heerst hier de Sharia, de moslim wetgeving. De dames dragen geen korte rokken en moeten schrijlings achterop de brommers zitten en in de etablissementen is geen alcohol te verkrijgen, zelfs Bintang niet. Wel zijn er overal koffiehuizen, niet te verwarren met onze koffieshops. Maar toch ook wel weer een beetje. De koffie van Aceh is door heel Indonesië bekend om de smaak en kwaliteit. Deze koffiehuizen worden druk bezocht door jongelui. Voor de deur staan de gehele dag veel brommers. Er wordt alleen koffie geserveerd en eventueel wat zoetigheid. Wij werden uitgenodigd om  ook een bakje te nuttigen. Het is inderdaad hele goede koffie met een, voor mij, toch wel “bekende” smaak. Bij navraag en veel ontkenningen bleek de smaakmaker van de koffie, een geringe hoeveelheid Hasjiesj te zijn. Delen van de plant worden meegekookt en verleent de smaak en andere ingrediënten aan de koffie. Heeft mij wel bijzonder goed gesmaakt en ik heb er heel lekker op geslapen.

IMG-20141025-00471Je ziet duidelijk in de stad de gevolgen van de tsunami wat een grote impact had op de bevolking. Geen wonder met plus minus 170.000 doden en boten die ver van de oceaan in de stad zijn terecht gekomen. Zie hiervoor de bijgevoegde foto’s.

 

 

 

 

IMG-20141025-00467De 2e foto is een werkboot van de elektriciteit maatschappij die bezig was met het leggen van een zeekabel. Deze boot ligt nu op plusminus 3 kilometer van de zee. Men vermoedt dat onder deze boot nog lichamen liggen. De boot is nu een publiekstrekker.

 

 

 

 

 

 

Naamloos 002 copyVan Bandar Aceh vertrokken we, een uurtje varen met een fastboat, naar Pulau Weh op het noordelijkst puntje. Een prachtig eiland, te vergelijken met Bali 30 jaar geleden. Hier begint ook de Nul Kilometer van Indonesië. Ook hier zijn de gevolgen van de tsunami duidelijk zichtbaar.

Het eiland is bekend onder de backpackers die gewend zijn op onbekende plaatsen te komen die nog niet door de toeristenstroom is ontdekt. Het nadeel is dat langs de kust veel kliffen zijn zodat het veel trapjes lopen is om op het hagelwitte strand te komen.

Na dit onderdeel terug naar de hoofdstad en met het vliegtuig naar Medan en dan door naar het noordelijk deel van het Nationaal Leuser Park. Dit gedeelte is, in tegenstelling met Bukit Lawang, bij de toeristen onbekend. Degenen die hier komen zijn echte natuurliefhebbers die dagenlang door de jungle heen trekken op zoek naar wilde Orang Utans, Gorilla’s, Gibbons, Neushoornvogels, enzovoort. een prachtig gebied maar helaas voor ouderen onbegaanbaar, daar men door de jungle heen moet, die gekenmerkt wordt door ravijnen, smalle wildsporen en hoogteverschillen.

De logementen zijn ook erg basic.

Naamloos 003 copy Naamloos 005Na dit achter ons gelaten te hebben ging we over de weg naar het “eiland” Samosir in het Tobameer. Ik heb weer wat bijgeleerd, daar ik niet wist dat Samosir een schiereiland is. Vroeger kon je gewoon over de weg naar het eiland komen, nu moet er een brug worden overgestoken. In het verleden hebben de koloniale machthebbers de verbinding met het vasteland met explosieven vernietigd, daar ze in onmin leefden met de Batak Karo bevolking. Naderhand is een brug gebouwd om dit ongemak te omzeilen.

Op Samosir uiteraard een keuze uit vele hotels. Na de was te hebben ingeleverd, wat hard nodig was na 10 dagen uit de koffer te hebben geleefd, en een dag rust, ging de reis verder naar Bali om daar de hotels in Sanur aan een inspectie te onderwerpen. Zo kunnen we kwaliteit blijven garanderen voor onze gasten. Immers, ik heb het met eigen ogen kunnen aanschouwen.

Al met al een enerverende reis met alweer een, voor mij, onbekend gedeelte van Indonesië. Na vele bezoeken kom je tot de ontdekking dat er nog heel veel plekken zijn, die de moeite waard zijn om te worden bezocht.

Zo ook de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden. Het werk gebied van de Stichting Tileng. De stichting die alle jaren op onze steun kan rekenen. Zie hun zogenaamde weekendverhaal van 26 december jl..

NaamloosVaarwel Indonesië en tot spoedig ziens.

Rampetamp – Youp van ’t Hek

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In onderstaande column “Rampetamp” geeft Youp van ’t Hek, in de van hem zo bekende kleurrijke taal, weer hoe hij aankijkt tegen charitatief werk. Ook wij vinden dat hulp aan mensen die dat nodig hebben niet voort moet komen uit de dorst naar roem en erkenning, maar uit de overtuiging dat het nodig is. Daarom hebben wij deze column, uiteraard met toestemming, hier integraal opgenomen. Het feit dat Youp al jaren een warme belangstelling heeft getoond voor Stichting Tileng speelt daarbij uiteraard ook een rol. (red.)

“Omdat ik donderdag in Carré een feestje mocht vieren, ging ik voor de voorstelling met mijn hele technische ploeg eten bij de buren. Het Amstel Hotel. Daar werd ik opgewacht door een roedel vrouwelijke fans. Een stuk of twaalf dames van gemiddeld veertig jaar oud en stuk voor stuk honderd kilo zwaar. Ze stonden gewapend met fototoestellen braaf te wachten achter een overbodig dranghek.

Ik was vereerd. Op mijn oude dag nog zo’n smachtende kneuzenkermis. In de taxi haalde ik een vlugge hand door mijn laatste restje haar zodat ik er een beetje goed uit zou zien op hun foto’s. Zo kwiek mogelijk sprong ik uit de auto en toverde een professionele showbizzlach op mijn gezicht. De dames keken me verbaasd aan en vroegen zich oprecht af wie ik in godsnaam was. Niet één flitslicht uit hun cameraatjes, laat staan enig stemgeluid. Oorverdovende stilte!

‘Die staan hier niet voor jou, Youpie’, lachte de Amsterdamse portier achter mij, ‘maar voor andere bejaarden. De Backstreet Boys!’

Arme jongens, dacht ik. Ooit stond een dampende meute krijsende jonge meiden hen overal in de wereld op te wachten en nu hangt er een handjevol schele tena-ladies uit de overgangsklasse voor hun hotel. Dat zien die Backstreet Boys natuurlijk ook vanuit hun hotelsuites. Of liggen ze inmiddels met zijn allen op één kamer om de kosten te besparen? Wat is het leven toch een vrolijke bijeenkomst.

Ik had sowieso een heerlijke week, die begon met het girovijfvijfvijf-maandagje voor dakloze Filipijnen. Allerlei BN-ers in de categorie Jan Slagter beleefden hun finest hour. Heerlijk om die mensen zo te zien genotteren in hun warme charitasbadje. Hoogtepunt van de dag was natuurlijk Trijntje, die iets te hoog had ingezet met haar 1 euro per like.

Toen ze dat aankondigde, wist iedere fröbelkleuter al dat dit faliekant mis zou gaan. Binnen de kortste keren meldden tweehonderdduizend vrolijke idioten zich en zag de onfortuinlijke zangeres het bord Te Koop in haar voortuin staan. Ze was bijna zelf een Filipijnse. Ze heeft het slim bijgesteld door haar fans te melden dat het niet om één euro per like, maar om één euro per lijk ging. Toen was ze voor tienduizend euro klaar.

Sowieso was het weer heerlijk om in de media al die chagrijnige plofkoppen te zien murmelen waarom ze niks wilden geven omdat er toch veel te veel aan de strijkstok blijft hangen. Een ontredderd land crepeert, krijst, huilt en hongert! God heeft een verschrikkelijke wind gelaten en de allerarmsten uit hun krotten geblazen. En wij volgevreten Nederlanders, die door de crises heel misschien een weekje minder kunnen gaan skiën, gaan schaamteloos in discussie over de vraag of het geld wel goed terechtkomt. Zeur niet en geef. Pak je portemonnee en stort. En stort in stilte.

Geef wat je geven wilt. Hou je bek over de hoogte van het bedrag.

Het was weer zo’n schaamteloos ijdeltuitenfestijn. Artiesten die tien keer op Twitter toeterde dat ze de opbrengst van hun halflege zaal schenken. Goed zo jongens. Een benefiet snap ik. Daar moeten mensen op afkomen en die kondig je groots aan, maar de opbrengst van je avondje in de schouwburg van Herejezusveen? Armoe.

Aan het eind van de maandag werd de voorlopige opbrengst de ether ingeslingerd. Het ongelooflijke bedrag van achttien en een half miljoen euro! Inderdaad ongelooflijk. Je gelooft het echt niet. Het schaamrood gloeide op mijn kaken. Achttien en een half miljoen. Dat is amper een euro per Nederlander. Dat bedrag fraudeerden Rabocriminelen van de inmiddels werkeloze Sipko Schat per dag. Hoop zo dat ze een beetje uit Sipko’s gouden handdruk komen. Daar maken wij ons thuis zo veel zorgen over. Hoe komt Sipko de winter door? Ik overweeg en benefietje.

Zullen we na de volgende ramp gewoon geld geven zonder poespas en andere borstklopperij? Zonder dat je zegt hoeveel en waarom? Gewoon een bedrag overmaken omdat er mensen ergens op de wereld omgevallen zijn en het keihard nodig hebben. En als je niet geeft, geeft niet. Doe dat ook in stilte. Hoef ik ook niet te weten. Stik in je winst. Ontplof van genot. Maar hou mij er voortaan buiten! Nederland, wat een ramp!”

Uit boekje: Youp columns “Sorry”

Stichting Tileng: Geef in stilte. Ja, geef in stilte voor het realiseren van onze projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op het eiland Java, Indonesië.

De wereld veranderen begint bij het onderwijs

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie de wereld wil veranderen moet vroeg beginnen, met het onderwijs. Om die reden zijn leerkrachten buitengewoon belangrijk. Des te meer omdat een leerkracht een motivator is. Met andere woorden: als het slecht gaat met de leerkrachten, dan gaat het ook slecht met het onderwijs dat zij geven.

“Onderwijs is het belangrijkste element voor de verbetering van de kwaliteit van Human Resources”, roep ik regelmatig als voorzitter van de Stichting Tileng tijdens een ontmoeting met de hoofden van de scholen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Stichting Tileng geeft naast huisvesting, hygiëne en projecten die inkomen genereren, dan ook met name financiële steun aan activiteiten voor het onderwijs. Onder andere via hulp bij de (her)bouw van klaslokalen en van complete scholen, waar mogelijk met vrijwillige bijdragen van de ouders, buren en het lokale bestuur.

Daarnaast verstrekt de stichting ook studiebeurzen voor de jaarlijkse schoolkosten van goed presterende leerlingen. De thuissituatie van deze leerlingen is zodanig dat die kosten niet door hun ouders kunnen worden bekostigd. Het gaat hier om verschillende bijdragen per onderwijsniveau.

Verder voeren we ook nog projecten uit om het schoolmeubilair voor de scholen te vernieuwen. Nu inmiddels drie lagere scholen zijn herbouwd is het noodzakelijk het vervallen schoolmeubilair, waaronder de schoolbanken, te vervangen.

Maar we begonnen met het belang van de leerkrachten. Wij verstrekken daarom ook aanvullingen op het salaris van personeel van de door de stichting gebouwde scholen, voor zover dat niet volledig wordt betaald door de Indonesische overheid. Het gaat om leerkrachten en conciërges. Zo kunnen zij zich de gehele dag concentreren op het onderwijs en hoeven ze in de middag niet meer de sawa in om het inkomen aan te vullen.

Wie help ons hierbij? Adopteer een studiebeurs, een meubelproject of een leerkracht, of wordt gewoon donateur!

 

Donateurs gevraagd

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Donateurs en sponsors van Stichting Tileng vormen de basis van het bestaan van de stichting. Zij maken het mogelijk dat de stichting geld binnen krijgt om de projecten in desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden te ondersteunen.

Om regelmatig contact te onderhouden met de donateurs worden zij op gezette tijden op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen van de stichting via de website en via social media.
Weekendverhalen vanaf 2003 zijn nog steeds te lezen op de website. Als donateur blijft u zo op de hoogte van alle ontwikkelingen van de projecten en wetenswaardigheden.

Een stichting als de onze heeft te maken met het z.g. vliegwieleffect. Zodra de eerste financiële middelen binnen zijn, kan een project worden gestart. Met de resultaten van een dergelijk project kunnen nieuwe sponsors en donateurs worden geworven, waardoor er weer andere projecten kunnen worden gestart, enzovoorts. Het grootste probleem is om het vliegwiel op gang te houden. Een kring van vaste donateurs en sponsors is daarvoor van groot belang. Wanneer u onze stichting wilt ondersteunen komt dit ten goede aan nog meer projecten op Midden-Java. Zoals u zult begrijpen kunnen wij onze doelstellingen alleen verwezenlijken met de hulp van vele anderen.

Bij Stichting Tileng blijft niets aan de strijkstok hangen. Uiteraard heeft ook de stichting te maken met kosten die onvermijdelijk zijn (bankkosten), maar dat betreft relatief bescheiden bedragen. Verder zijn er absoluut geen overheadkosten!

Stichting Tileng kan daarom de volgende bestedingsgarantie afgeven:

“Van alle donaties en sponsorgelden die Stichting Tileng ontvangt wordt meer dan 99% besteed aan projecten in Indonesië.”

Dit kan worden bereikt doordat alle betrokkenen hun activiteiten voor de stichting geheel belangeloos verrichten en doordat alle overige kosten door bestuursleden, vrijwilligers en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven voor hun rekening worden genomen. Ook het kantoor, inclusief faciliteiten, wordt kosteloos ter beschikking gesteld.

Verder geschiedt fondsenwerving geheel in eigen beheer en niet via een kostbaar bureau. Ook mag niet onvermeld blijven dat iedereen alle reis- en verblijfkosten geheel voor eigen rekening neemt, inclusief reizen naar de projecten in Indonesië.

Met andere woorden, wie Stichting Tileng financieel steunt, kan er op rekenen dat het geld rechtstreeks wordt besteed aan projecten van, voor en door de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Wilt u ook donateur worden en het werk van Stichting Tileng steunen? Zo ja, dan is de te volgen procedure eenvoudig. U kunt uw bijdrage overmaken op bankrekening NL57 RABO 0123 7989 65 ten name van Stichting Tileng te Capelle aan den IJssel. U kunt ook direct doneren via onze site. Zodra uw eerste bijdrage bij ons is bijgeschreven ontvangt u van ons een bevestiging, uiteraard mits uw (post of e-mail)adres bij ons bekend is.

Mocht u nog iets willen weten over de stichting dan is dat te vinden op deze website of u kunt contact opnemen via info@tileng.nl

 

Beeldmateriaal

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Door middel van rapportages, weekendverhalen, krantenknipsels, foto’s en ander beeldmateriaal proberen wij u te laten zien wat Stichting Tileng, samen met haar donateurs en sponsors, in Tileng, Imogiri en Baturraden allemaal heeft bereikt.

Ook vullen wij regelmatig de pagina “Video” aan. Op deze pagina zijn video’s geplaatst van voor de stichting belangrijke, wetenswaardige en leuke gebeurtenissen. Deze beelden geven een goed beeld van de activiteiten van de stichting. Neem dus snel eens een kijkje op de pagina “Video”.

Een willekeurige greep uit de video’s:

De kracht van Stichting Tileng is het zich onderscheiden door volledige transparantie in woord, beeld en cijfers. Daar draagt de pagina “Video” belangrijk aan bij.

Mist u iets, of wilt u van een specifiek onderwerp of project (meer) beelden zien, laat het ons weten en wij kijken in ons foto- en videoarchief of we uw wens kunnen verwezenlijken.

Dus schroom niet en neem contact met ons op. info@tileng.nl

‘Verbeter de wereld, start bij de kinderen’

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Stichting Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, ik heb wel een verhaal. Enkele jaren geleden schreef ik voor een regionale krant een artikel over Tileng. Ik deel dit graag met u!

Wanneer Ton vertelt over Stichting Tileng, de plaatselijke bevolking op Java en de inspanningen van de stichting om de leefomstandigheden van deze mensen te verbeteren, lijkt het haast vanzelfsprekend dat hij hier zoveel tijd en energie in stopt. Toch mag dit heel bijzonder genoemd worden. Hij bracht met zijn vrouw Wil in 1997 een bezoek aan hun pleegkind (van toenmalig Foster Parents) en dit leidde tot een intensief contact met de gehele desa Tileng.

Zij adopteerden in 1992 een Indonesisch kindje uit het dorpje Tileng. Tijdens een rondreis vijf jaar later wilden zij graag op bezoek bij de familie en zij werden uitgenodigd om een nachtje te blijven logeren. ,,De medewerker van Foster Parents vond dit geen goed idee, we moesten na een uurtje maar weer vertrekken. Hij zei dat het gevaarlijk zou kunnen zijn. Wij vonden dat onzin.’’ Ton had zich al eerder de taal eigen gemaakt, dus hij kon zich wat dat betreft prima redden. ,,We waren de eerste blanken die het dorpje bezochten, de hele plaatselijke bevolking was uitgelopen.’’

Zoals beloofd hadden Ton en Wil twee geiten, tien kippen, suiker en rijst meegenomen. ,,We werden ontzettend gastvrij ontvangen, ze zijn zo vriendelijk daar. ’s Nachts kon ik niet slapen’’, vertelt Ton. ,,Ik wilde die mensen helpen. De volgende dag ben ik gaan praten. Ik heb gevraagd wat ze zelf graag zouden willen. Ze vertelden ons dat ze graag mooie woningen wilden hebben.’’ Ton maakte de afspraak dat hij voor het geld ging zorgen, mits de bevolking zelf die huizen ging bouwen. Dankzij de hulp van een Nederlandse aannemer konden drie nieuwe woningen worden gerealiseerd, terwijl zeven andere werden gerenoveerd.

Hier bleef het niet bij. Stichting Tileng werd opgericht en samen met de inwoners van Tileng werden plannen gemaakt voor structurele hulp. ,,De voorwaarde is altijd dat zij zelf ook bijdragen door middel van geld en persoonlijke inzet. Het geld dat binnenkomt bij de stichting wordt volledig gebruikt voor de projecten.’’

De bevolking gaf aan zelfstandiger te willen worden en daarom werd het zogenaamde koeienproject opgezet: ,,We hebben een aantal koeien gekocht. Degene die er één krijgt, geeft hem door aan de volgende zodra de koe gekalfd heeft. Het kalf houdt hij zelf. Zo worden deze mensen selfsupporting.’’

Ton heeft als motto ‘Verbeter de wereld, begin bij de kinderen’. Daarom ondersteunt Stichting Tileng ook onderwijsprojecten. Ze gaan regelmatig naar Indonesië. ,,Natuurlijk betalen we die reizen altijd zelf. Enkele jaren geleden hebben we nog een school geopend.’’

,,Mijn pleegzoon in Baturraden is inmiddels de Generaal Manager van de stichting in Indonesië. Hij heeft zelfs Nederlands geleerd.’’ Iedere keer wanneer ze de desa’s bezoeken, krijgen ze veel media-aandacht en hun steun wordt zeer gewaardeerd. ,,Het is zo’n mooi land en de mensen zijn ondanks de armoede heel aardig. Er bestaan vooroordelen dat je daar wordt besodemieterd maar daar hebben we nog nooit iets van gemerkt.’’

Dankzij de inzet van Stichting Tileng zijn de leefomstandigheden in Tileng, Imogiri en Baturraden al enorm verbeterd. Wilt u de stichting steunen of heeft u behoefte aan meer informatie, kijk dan op www.tileng.nl.